Vandaag staat de weekendbijlage van Trouw in het teken van de dood. Of ik wellicht om in stijl te blijven een begrafenisrecept wilde leveren?
Wat betreft leven na de dood, daar is nog geen eensluidend antwoord op gevonden, maar koffie na de dood is er wel. Meestal met cake. Ach ja, die eeuwige koffie met cake. Toch lijkt dat fenomeen z’n langste tijd gehad te hebben. In de voortschrijdende tendens tot individualisering en personalisering, ook wat betreft rouwverwerking, zijn er inmiddels heel wat nabestaanden die kiezen voor iets anders. Voor echt eten. Zo nieuw is dat trouwens ook weer niet, al sinds jaar en dag is in alle culturen bekend dat eten troost biedt. Van de Brabantse koffietafel tot Antilliaanse gestoofde geit, van Joodse eiersalade tot Molukse kerriekip.
Maar toch wil ik me vandaag beperken tot de cake. Want wie bakt er tegenwoordig nou nog een cake? Ja cupcakes, die zijn intussen reuze ingeburgerd, maar met hun gezellige papieren kuipjes en kleurige versieringen vind ik die niet zo gepast. Daarom is het hoog tijd voor een ouderwetse hulde aan een ouderwets lekkere cake. Marmercake, dat leek me wel toepasselijk.
Zelf maken? Helaas pindakaas, dit recept staat niet meer online. Maar er staan genoeg andere recepten op deze site, en anders zijn er altijd nog mijn kookboeken.
