Vriendin J. heeft twee dotjes van zonen die alleen helaas vallen in de categorie ‘lastige etertjes’. Maar van Mona bananenkwark (“Met yoghurt. Zonder stukjes.”) gaan ze juichen.

Uit een bakje: Mona halfvolle bananenkwark
Inhoud: 12% yoghurt, suiker, 1% bananensap, gemodificeerd maiszetmeel, gelatine, aroma, kleurstof: bètacaroteen.
(Met yoghurt. Zonder stukjes.)

Vooruit, ik mocht ook een hapje proeven van het zonnig knalgele zuivelproduct. Waar deed me dit aan denken? Bananensnoepjes! Als bij de madeleine van Proust dobberden de jeugdherinneringen naar boven. Ach, die heerlijke knalgele schuimpjes in banaanvorm, waar je je zo ongenadig misselijk aan kon snoepen. Zo smaakte deze kwark ook. Banaan zit er niet in, net zomin als in de snoepjes overigens, wel bananensap (1%) plus aroma en gele kleurstof.

‘Waarom niet gewoon een banaan door de yoghurt geroerd?’ vroeg ik. ‘Stukjes’ antwoordde J. beslist, ‘kinderen en stukjes, dat is een no go’. Nu begrijp ik de reclameslogan op de verpakking ook beter: ‘zonder stukjes’. En dat terwijl stukjes vaak zorgen voor een aangenaam mondgevoel, iets verrassend, iets dat een gladde substantie uittilt boven, tja, boven het babyvoergevoel.

Mijn eigen recept voor een lekker bananentoetje voor gevorderden (mét stukjes) is intussen opgenomen in mijn kookboek Zónder pakjes & zakjes 1, en natuurlijk staat het ook in de dubbeldikke verzamelbundel Het grote zónder pakjes & zakjes kookboek. Verkrijgbaar in de boekhandel of te bestellen via deze website.