Tot mijn verdriet is het er nog nooit van gekomen om naar Beiroet af te reizen, maar bij mij om de hoek, in de Amsterdamse Kinkerstraat, heb ik gelukkig wel restaurant Beyrouth. Vriend en vijand is het erover eens: de Libanese keuken is de meest verfijnde van het hele Midden-Oosten, zowel wat betreft bereiding, presentatie als smaak.

Die verfijning zie je er aan dit Amsterdams-Libanese eetlokaal niet direct af. Van buiten ogen de twee geschakelde pandjes allesbehalve hip, binnen is het één en al rustieke schrootjeswanden en fresco’s van Libanese vergezichten en volksdansen. Maar de hongerige eter wacht een gelukzalige parade van peterselie, koriander, citroen, knoflook, kikkererwten en tahin. Jarenlang werd het restaurant gerund door een echtpaar, intussen hebben hun twee zoons de boel overgenomen.

En hoewel het dus bij mij om de hoek zit, was ik er aanvankelijk straal voorbijgelopen, tot ik van mijn Volkskrant-collega Onno Kleyn hoorde dat dit in ons land dé Libanees der Libanezen is. Sindsdien gaan we er regelmatig eten. De menukaart komt nooit aan bod, we bestellen er simpelweg altijd hetzelfde: de grote meza. Een 12-delige serie schaaltjes vol verrukkelijkheid, met groente in de hoofdrol. In rap tempo wordt de tafel volgezet met alle bekende klassiekers, van hummus, labneh en lekker rokerige baba ganoush tot falafel, kibbeh en tabouleh.

Tot mijn favorieten behoren de pittige kleine aardappelblokjes met citroen en koriander plus de gefrituurde bloemkoolroosjes in tahinsaus. Of nee, wacht, mijn echte lievelings is natuurlijk de vis in pittige tomaten-tahinsaus. Alleen, o hemel, die valt tegenwoordig niet meer onder het meza-assortiment. Maar kijk, dat is het handige als je Onno meeneemt, dan komt de vis op speciaal verzoek altijd wél op tafel. Nog een voordeel: hij heeft ze jaren geleden al eens het recept hiervoor ontfutseld en in de krant gezet. Hij gaf er een eigen draai aan, en dat doe ik nu ook weer, want in plaats van met vis maakte ik het met bloemkool. Speciaal voor iedereen voor wie Libanon (of de Kinkerstraat) te ver uit de route ligt.

RECEPT Bloemkool Beyrouth
(Bloemkool met tomaten-tahinsaus)

Nodig voor 4 personen:
1 grote, stevige bloemkool
4 eetl olijfolie
½ citroen
1 theel komijnpoeder

Saus:
1 ui
3 knoflooktenen
1 blik tomaten (400 ml)
2 flinke eetl tahin
1 bos koriander
25 g pijnboompitten
chilivlokken
olijfolie

Oven voorverwarmen op 200 °C.
Bloemkoolsteaks: Snij de bloemkool doormidden en van daaruit in 4 dikke plakken (2½ cm). Gebruik de restjes voor iets anders. Meng olijfolie met komijn, zout, peper en 1 eetl citroensap. Kwast de bloemkool hiermee in, leg op een bakplaat met bakpapier. Rooster in ± 20 minuten gaar in de oven.
Saus: Rooster de pijnboompitten in een drupje olie goudbruin in een koekenpan. Schep eruit. Snipper de ui, fruit in een scheut olijfolie zachtjes 10 minuten in diezelfde koekenpan, voeg tegen het eind de fijngehakte knoflook toe. Pureer in de keukenmachine de verse koriander (inclusief steeltjes) met de bliktomaten en tahin. Giet in de pan en laat zachtjes 10 minuten sudderen. Breng op smaak met zout, chilivlokken en een kneep citroensap.
Serveren: Verdeel de saus over een schaal (of 4 borden), leg de bloemkool erop. Bestrooi met pijnboompitten en nog wat koriander. Eet warm of op kamertemperatuur.

TIPS:
• Te veel gedoe met die uit elkaar vallende bloemkoolplakken? Met geroosterde roosjes kan het ook.
• Ook leuk: mijn interview met Merijn Tol over haar ‘Bijbel van de Libanese keuken’, inclusief recept van fatteh.

Dit recept verscheen eerder in Trouw (©: Koken met Karin).

Bewaar dit recept als pin op Pinterest:

 

WERELDGERECHTEN
Nu al derde druk, mijn nieuwe kookboek Wereldgerechten zónder pakjes & zakjes. Te koop bij Libris, Bruna of bol.com, of bestel hier een door mij persoonlijk gesigneerd exemplaar.