Tarte aux pommes, dat is appeltaart op z’n Frans: een grote, platte taart bestaande uit een fraai mozaiek van sierlijke dunne appelpartjes, geparkeerd op een smeuïg laagje appelmoes. Gegarandeerd oh’s en ah’s!
Elke dag komt de Franse buurvrouw langs. Er gebeurt helemaal nooit iets in mijn Normandische dorp, ik ben juist de welkome afleiding. Dus komt ze aanwaaien voor een praatje en een kopje thee met veel suiker. Alleen heeft ze nooit heel veel tekst, want ze maakt niet zo bar veel mee, dus het gesprek moet van mij komen. De tuin is een dankbaar onderwerp. Ik begon over de vele muizen, maar dat leidde al snel tot een spraakverwarring. Ik bedoelde geen muizen in huis, gelukkig niet, maar die in de grond. Hele gangenstelsels graven ze, waardoor mijn grasveld een bonkig geheel is waar je met een grasmaaier steeds in vastloopt. Erger is dat de muizen mijn bloembollen opknabbelen. ‘Ah, mais ce ne sont pas des souris (muizen)’, corrigeerde de buurvrouw, ‘ce sont des mulots’. Tja, veldmuizen, luidt de vertaling in het Nederlands. Bij de frambozenstruiken had ze laatst een lérot gevangen, en weer losgelaten in het bos. Volgens het woordenboek is dat een eikelmuis, maar nee, een lérot is volgens haar ook al geen muis.
Over de appelbomen konden we het wél eens worden: die hebben dit jaar bijzonder weinig appels. Van mijn tien bomen kon ik met moeite een half kratje vullen, in schril contrast met de oeverloze weelde van vorig jaar. De hele streek heeft er last van, beaamde de buurvrouw. Een beurtjaar. Volgend jaar beter. Eerlijk gezegd vind ik het stiekem ook wel lekker rustig. Geen dagen, nee, weken in touw met het plukken, rapen, wassen en verwerken van al die appels tot sap, jam en compote. Dit keer bakte ik alleen een appeltaart, maar van de weeromstuit stopte ik er wel extra veel werk in. Een klassieke Franse tarte aux pommes moet het immers hebben van z’n uiterlijk: een grote, platte taart bestaande uit een fraai mozaiek van sierlijke dunne appelpartjes, geparkeerd op een smeuïg laagje appelmoes. Best even een precisiewerkje, maar dan heb je ook wat. Mijn Franse buurvrouw was in ieder geval sprakeloos diep onder de indruk.

RECEPT Tarte aux pommes (Franse appeltaart)

Nodig (8 porties):

Deeg:
250 g bloem
125 g koude boter in blokjes
2 el suiker
1 ei
snufje zout

Vulling:
1½ kg friszure appels
50 g suiker + 1 el extra
3 el gesmolten boter
boter & bloem voor invetten
optie: 2 el abrikozenjam, crème fraîche

Oven tijdig voorverwarmen op 180 °C.
Deeg: Wrijf bloem, boterblokjes, suiker en zout tot kruimels. Voeg losgeklopt ei toe en kneed snel tot een bal deeg. Laat in folie een uurtje rusten in de koelkast. Rol uit en doe in een wijde, lage, ingevette en bebloemde taartvorm (Ø 26 cm). Prik de bodem overal in met een vork. Zet terug in de koelkast.
Appels: Snij ⅔ van de geschilde appels in stukjes. Doe met 50 g suiker en 2 el water in een pan en laat onder een deksel in 15-20 minuten inkoken tot appelmoes-met-stukjes. Laat afkoelen. Verdeel over de deegbodem.
Snij de rest van de geschilde appels in flinterdunne plakjes. Leg ze in tegengestelde cirkels dakpansgewijs op de appelmoes, begin aan de buitenrand. Vooral niet te zuinig: de appelplakjes slinken in de oven, de appelmoes moet echt helemaal bedekt zijn. Neem gerust nog een extra appel, alles wat niet past, snoep je gewoon alvast lekker op. Kwast de bovenkant in met gesmolten boter, bestrooi met nog 1 el suiker. Bak ± 45 minuten in de oven. Kwast eventueel in met wat warme abrikozenjam voor de glim. En crème fraîche is er ook altijd heerlijk bij.

FUN FACTS:
• De Franse uitdrukking Ce n’est pas de la tarte (het is geen taart) wil zeggen dat iets moeilijk is. C’est du gâteau (het is taart) betekent juist dat iets een eitje is.
• In het Frans maken ze onderscheid tussen een taart in z’n algemeenheid (gâteau) en een platte, wijde taart (tarte) waarop zo elegant mogelijk fruit is gedrapeerd. Waarbij een tartelette de minivorm is, bekend in alle soorten en maten bij de pâtisserie (framboise! citron!). En om de spraakverwarring compleet te maken: gâteaux in het meervoud kunnen ook juist weer gewoon koekjes zijn.

Dit recept verscheen eerder in Trouw (©: Koken met Karin).

Bewaar dit recept als pin op Pinterest:

 

ZIN GEKREGEN IN NOG MEER FRANS?
Mijn très leuke kookboek De makkelijke Franse keuken verscheen intussen in een midprice editie. Bestel hier een persoonlijk gesigneerd exemplaar, plus eventueel een speciale erin geschreven boodschap en/of illustratie naar eigen wens.