Ik hou niet van koffie, maar wél van café noir. U weet wel, die rechthoekige koekjes waar je het mokkabruine glazuur vanaf kunt likken. Zelfgemaakt nog veel lekkerder.
Een onopvallende, kleine meneer in een koffiebarretje op het vliegveld van Milaan. Binnen tien minuten had hij het halve, zojuist gelande vliegtuig voorzien van een espresso, macchiato of cappuccino. Zomaar ineens trakteerde hij ons op een balletvoorstelling van twee razendsnelle handen, dampende kopjes, stuiterende schoteltjes en rammelende lepels temidden van twee luid sissende machines. Het is alweer jaren geleden, maar ik zie het nóg voor me. Kom daar eens om bij die Hollandse barista’s. Die zijn een kwartier aan het frutten met één bakkie troost en willen dan ook nog een schouderklopje.
En ik drink niet eens koffie.
Koffie en ik, dat wil maar niet boteren. Nee, echt niet. De geur van versgemalen koffiebonen kan ik zeer waarderen zodra het aroma me tegemoet komt, maar als er water bij gaat, is wat mij betreft alle charme vervlogen. Af en toe krijg ik van een goedbedoelende club een zak koffiebonen opgestuurd, doorgaans vergezeld van een mooi verhaal over bevlogen koffieboeren en eerlijke handel. Mijn buurman is toevallig wél groot koffieliefhebber en heeft op zijn aanrecht zowel een groot glimmend espresso-apparaat staan als een schitterende, volautomatische koffiemolen. Nu drinkt hij uitsluitend zijn eigen favoriete merk, dus mijn cadeaubonen blieft hij niet, maar hij wil ze met alle liefde voor me malen. Zo heb ik voorlopig weer voldoende koffie op voorraad voor de visite.
En mokkataart dan? hoor ik u vragen. Ook niet echt aan mij besteed, evenmin als chocola met koffie, ijs met koffie, bier met koffie of (nieuw!) worst met koffie. Maar een regel is geen regel als er niet een uitzondering op is. En dat zijn in mijn geval café noirs. U weet wel, die rechthoekige koekjes waar je het mokkabruine glazuur vanaf kunt likken. (En die, als je dat gedaan hebt, eigenlijk best teleurstellend suffe gewone kaakjes zijn.) Ik kreeg het ineens in mijn bol om die te gaan namaken, en dat pakte wonderbaarlijk wel uit. Sterker nog, die van mij zijn veel lekkerder! Zelf vind ik ze vooral heerlijk bij een kopje thee, maar als u er liever koffie bij drinkt, hou ik u natuurlijk niet tegen.

RECEPT Café noir

Nodig voor ±30 stuks:
150 g bloem
100 g boter (kamertemperatuur)
75 g witte basterdsuiker
1 zakje espresso-oploskoffie (± 2 g)
snufje zout

Glazuur:
100 g poedersuiker
1 zakje espresso-oploskoffie (± 2 g)
½ theel cacaopoeder
water

Oven tijdig voorverwarmen op 175 °C.
Meng boter, basterdsuiker en zout. Zeef de bloem met de oploskoffie erboven en kneed snel erdoor, met een lepel koud water als het niet pakt. Rol dun uit (3 mm) tussen 2 vellen bakpapier. Snijd in repen van 6 cm en die weer in stukjes van 4 cm. Veeg alle rest van het deeg bij elkaar, rol opnieuw uit tussen bakpapier en snij. Leg de vellen papier met deeg en al (mag op elkaar) 1 uur in de koelkast. De koude koekjes haalt u nu makkelijk heelhuids met een paletmes van het papier af. Leg ze een stukje uit elkaar op met bakpapier beklede bakplaten. Het deeg warmt snel op, zodra het niet meer in nette rechthoekjes wil gaan liggen, parkeert u het vel gewoon weer even terug in de koelkast. Bak de koekjes in 10-12 minuten gaar en lichtgekleurd in de oven, hou ze in de gaten. Til met papier en al op een rooster en laat helemaal afkoelen en knapperig worden. Ze zijn nu trouwens ook al heerlijk, voor wie dat glazuur te veel gedoe vindt.
Glazuur: Zeef poedersuiker, koffie en cacao. Roer met hooguit 1-2 eetl water tot een dik glazuur. Strijk met de achterkant van een lepel uit over de koekjes en laat 1-2 uur opstijven.

TIP: Bewaar de koekjes in een trommeltje. Met glazuur verliezen ze snel hun knapperigheid, maar dan lijken ze wel meer op het origineel.

Dit recept verscheen eerder in Trouw (©: Koken met Karin).

Bewaar dit recept als pin op Pinterest:

 

Nieuw boek op komst!
Heb je het al gehoord? Mijn nieuwe vegakookboek verschijnt op 19 april, maar je kunt nu alvast jouw persoonlijk gereserveerde exemplaar bestellen, of (maar dan uiteraard ongesigneerd) bij bol.com.
Wil je NU een boek? Dat kan ook, mijn andere kookboeken zijn uiteraard wél direct leverbaar. Allemaal vol recepten die níet online staan. Koop bij je lokale boekhandel of bestel hier een gesigneerd exemplaar, met een persoonlijke boodschap naar eigen wens.