Drama! Een van mijn drie Franse aanloopkippen is niet meer. Op een dag was ze door haar poten gezakt en kwam niet meer overeind, we hoorden het van buurman boer toen we terugkeerden uit Amsterdam. Marie-Antoinette en Joséphine wekken geenszins de indruk van slag te zijn over het heengaan van hun zuster Claudette, die komen als altijd vrolijk aanwaaien.

Een paar dagen later, op de zaterdagmarkt in Neufchâtel blijken ze levende kippen aan te bieden voor 15 euro per stuk, terwijl je even verderop gebraden exemplaren aantreft voor slechts 5 euro. Best raar, eigenlijk. Op de zondagmarkt in een ander stadje staat ook een vaste rôtisseur, maar dan een dame, Sophie. Zij verkoopt allerlei soorten geroosterde kippen, van ‘classique’ via ‘certifié’ en ‘label rouge’ tot ‘fermier’ en zo loopt de prijs op van 5 naar 20 euro.

U heeft vast meegekregen dat sinds afgelopen zomer de plofkip officieel niet meer te koop is in de Nederlandse supermarkt. Hoezee. Alle kleine beetjes helpen natuurlijk, alleen zit een kip met 1 ster Beter Leven-keurmerk nog altijd met elf collegaatjes op een vierkante meter, ook al hebben ze een overdekte uitloop tot hun beschikking. Dan moet ik steeds denken aan mijn aanloopkippen, die dagelijks op hun dooie akkertje in alle vrijheid vele kilometers rondkuieren in de buitenlucht.

Ondanks mijn liefde voor levende have vind ik een gebraden kippetje op z’n tijd, ik kan er niks aan doen, nog altijd een feest. En natuurlijk koop ik bij Sophie dan maar braaf een prijzig exemplaar, want als je toch af en toe vlees eet, moet je wat overhebben voor een dier dat een blij leven heeft gehad, nietwaar? Ik weet niet of het pure beleving is, maar die dure kip smaakt echt verrukkelijk.

Ik ontdekte dat mijn eigen oven ook zo’n draaistang bleek te hebben, nog nimmer gebruikt. Dus ik wilde zo’n geroosterd kippetje ook eens zelf thuis proberen. Wat een mirakel! En werkelijk dood- en doodsimpel. Maar dan wel met een blije kip van de slager natuurlijk.

RECEPT Kippetje van het spit

Nodig:
1 blije kip
zout & peper uit de molen
scheutje olijfolie

Voor mensen zonder spitfunctie in de oven, of überhaupt voor mensen zonder oven, geldt: die mogen iets voor zichzelf gaan doen. Net als de mensen die geen kip blieven, die verwijs ik graag naar mijn recept voor kip-kerrie-zonder-kip.

Een spit is niet anders dan een metalen staaf die u – tja, dat is onvermijdelijk – dwars door de kip heen moet steken. Daarna goed vast zetten met bijgeleverde klemmen zodat hij (zij) stabiel blijft als het spit straks gaat draaien en niet tegen de bodem zakt. De kip eventueel inwrijven met zout, peper en een beetje olijfolie, maar zelfs dat hoeft niet, het smeltende vet houdt de boel vanzelf sappig. Verwarm de oven voor op 200 °C. Plaats spit-met-kip in de oven en laat een uurtje draaien (zoek even in het ovenboekje hoe u dat ding ook alweer draaiend krijgt). Een lekbak eronder voor het vet is wel handig. Dan kunnen daar eventueel meteen ook wat in parten gesneden rauwe aardappels in garen. Is dit het hele recept? Yep, dat is alles. En nu niet piepen dat ik me er als receptschrijver dit keer wel heel erg makkelijk van af maak, probeert u het eerst maar eens.

TIP:
Haal meer uit een kip! De restjes vlees kunnen in een salade of pasta. Het kale karkas levert (met wat ui, wortel, prei) een fantastische bouillon.

Dit recept verscheen eerder in Trouw (©: Koken met Karin).

Bewaar dit recept als pin op Pinterest:

 

Heb je al een boek? Naast ruim duizend recepten op deze website, heb ik intussen ook 18 kookboeken geschreven, vol recepten die níet online staan. Koop bij je lokale boekhandel of of bestel hier een gesigneerd exemplaar, met een persoonlijke boodschap naar eigen wens. Voor de feestdagen? Dan moet je snel wezen!