Wat doe je met onduidelijke potjes jam uit de voorraadkast? In de taart ermee! En dan mag er ook meteen een appeltje bij.
Nou ja zeg. Heb ik laatst uitgebreid zitten jeremiëren dat de fruitoogst dit jaar zo tegenvalt en dat zelfs de bramen niet meewerken. Blijken die door het mooie nazomerweer – of aangespoord door mijn geweeklaag, wie zal het zeggen – ineens een groeispurt te hebben doorgemaakt. De struiken aan de rand van mijn Franse tuin zitten werkelijk bomvol zwarte sappige vruchten.
Binnen no time had ik een emmer vol, en stond ik fluitend jam te maken. Met een vleugje rozemarijn erdoor, want die twee gaan zo goed samen (recept). Toen bleek alleen wel dat mijn voorraadkast nog vol staat met oudere potjes jam. Ooit gekregen fabrieksspul of van fruit waar ik minder fan van ben. Kweepeergelei uit 2018, hm, tja; weggooien voelt zonde, maar opeten doe ik ook niet.
Tot ik de ingeving kreeg om jam in de taart te kieperen. Taart is een ideaal eindstation voor al uw voorraadkastblokkerende potjes confiture. Nu is er natuurlijk de beroemde Linzertorte, een bijna koek-achtige taart bomvol jam en een ruitpatroontje bovenop. Maar deze van Margot Henderson is een nog veel beter idee. Dat is een Nieuw-Zeelandse chef-kok/cateraar die in Engeland woont. Haar boek ‘You’re all invited’ is een klassieker vol recepten als je eters krijgt. Alleen kan ik het verdorie in mijn eigen boekenkasten nergens meer vinden, vermoedelijk een keer uitgeleend, maar aan wie?
Gelukkig had ik haar jamtaartrecept een keer opgeschreven, dus dat heb ik nog. Al heb ik het wel hier en daar aangepast. Zo voeg ik bijvoorbeeld ook appels toe, want a. het is weer appelseizoen en b. iedereen houdt van appeltaart en c. appel en jam zijn een lekkere combi. Het geniale van mevrouw Henderson is haar deeg. Je gebruikt het zowel voor de bodem als bevroren en dan geraspt, voor de bovenkant. Da’s een stuk minder werk dan zo’n ruitpatroon, maar vooral: dat geraspte deeg geeft een heerlijk krokant bovenlaagje.
RECEPT Jamtaart met appel
Nodig voor 1 taart (8-10 punten):
1 pot jam naar keuze (300-350 g) – ik nam kweepeergelei (zie tip)
2 appels
300 g bloem
150 g boter (kamertemperatuur)
100 g rietsuiker
50 g bruine basterdsuiker
1 citroen (alleen rasp)
2 eidooiers
1 tl bakpoeder
snufje zout
wat boter en bloem voor de vorm
Oven tijdig voorverwarmen op 180 °C.
Doe boter, beide suikers en citroenrasp in een kom. Mix tot een luchtig geheel. Klop een voor een de dooiers erdoor. Zeef samen de bloem, bakpoeder en snufje zout. Mix dat als laatste erdoor tot het klontert. Vorm met de hand tot een geheel, plus 1-2 lepels koud water als het niet pakt. Vooral niet te lang kneden, dan krijgt u taai deeg. Verdeel het deeg in 1/3 en 2/3 en verpak in plasticfolie. Leg het grote stuk (bodem) in de koelkast, het kleine (bovenkant) in de vriezer. Wacht minstens 45 minuten.
Vet een lage metalen taartvorm, liefst met uitneembare bodem (Ø 28 cm), in met boter en bepoeder met bloem. Snij het koelkastdeeg in plakken, bedek bodem en randen en duw/boetseer tot een egaal geheel – dat is makkelijker dan uitrollen tot één lap. Snij de geschilde appel in blokjes, meng met de jam. Doe in de vorm en strijk glad. Rasp het stijfbevroren stuk deeg uit de vriezer met een grove blokrasp tot fliebeltjes. Strooi over de jamvulling tot alles bedekt is. Zet minstens 1 uur in de koelkast. Bak ± 35-40 minuten vrij onderin de hete oven goudbruin. Lekker met crème fraîche.
TIPS:
• Deeg wordt altijd beter van rusten, maar uit de koelkast is het vaak te hard om te verwerken. Laat dan weer even op kamertemperatuur komen.
• Verschillende lezers mailden me over membrillo, dat is ook kweepeergelei, maar dan veel steviger, als een dikke pasta waar je blokjes van kunt snijden. Ik heb het hier over jam-achtige gelei.
Dit recept verscheen eerder in Trouw (©: Koken met Karin).
Bewaar dit recept als pin op Pinterest:
Heb je al een boek? Naast ruim duizend recepten op deze website, heb ik intussen ook 18 kookboeken geschreven, vol recepten die níet online staan. Koop bij je lokale boekhandel of of bestel hier een gesigneerd exemplaar, met een persoonlijke boodschap naar eigen wens.