Een karakteristiek Frans cakeje in schelpvorm, met een bult. Wie kent ze niet? Beroemd geworden dankzij Marcel Proust. De laatste tijd is dit recept mijn favoriet: met amandelmeel en een geurig vleugje rozenwater.

Eigenlijk is het een onmogelijke opgave om binnen het bestek van deze rubriek iets te willen vertellen over Marcel Prousts onvolprezen romancyclus ‘A la recherche du temps perdu’, want het verhaal, dat zich uitstrekt over zeven omvangrijke delen waaraan de schrijver zelfs na dertien jaar noeste arbeid eigenlijk nog niet uitgesleuteld was, leent zich nauwelijks voor enige vorm van beknopte beschouwing, laat staan samenvatting, waarom ik mij dus maar beperk tot het schetsen van een van de meest opmerkelijke kenmerken van Prousts literaire stijl, namelijk zijn soms onnavolgbaar lange zinsconstructies die in hun oneindige complexheid gemakkelijk hele pagina’s kunnen beslaan, waardoor een ongeoefend lezer wellicht alras naar adem snakkend achterblijft, terwijl anderzijds het vloeiende ritme ook juist een aangenaam hypnotiserend effect teweeg kan brengen, mits dagelijkse beslommeringen en boodschappenlijstjes tenminste worden losgelaten, zodat de Proustiaanse gedachtenstromen de lezer al meanderend kunnen meevoeren langs voorbije tijd, onschuld, verloren gewaande herinneringen en wat dies meer zij, waarbij ik u trouwens van harte kan aanraden om een kopje (lindebloesem)thee bij de hand te houden en vooral een schaaltje madeleines – kleine smeuïge cakejes in langwerpige schelpvorm, met een karakteristieke bult bovenop – zodat u net als de hoofdpersoon Marcel al dippend en kruimelend de mijmeringen vrijelijk kunt laten stromen, waar dit boek niet voor niks zo wereldberoemd om is geworden; en nu ik toch bezig ben zou ik er graag nog een laatste aanbeveling aan willen toevoegen, en wel om, mits u het Frans beheerst natuurlijk, bij voorkeur te kiezen voor de boekuitgave van La Pléiade: een viertal in leer gebonden en van twee leeslinten voorziene, op bijbels gelijkende, prachtbundeltjes, waarmee u in de trein of luierend in de lentezon in het park mooi de verfijnde intellectueel kunt uithangen.

RECEPT Amandelmadeleines met rozenwater

Nodig voor ±20-24 stuks:
100 g boter
100 g suiker
70 g bloem
30 g amandelmeel
2 grote eieren
1 grote theel bakpoeder
1 grote eetl rozenwater (of bijv. oranjebloesemwater, sinaasappelrasp, citroenrasp, vanille)
snufje zout

Er zijn talloze manieren om madeleines te bakken, de laatste tijd is dit mijn favoriet, met amandelmeel voor extra smeuïgheid. Dan plakken ze wel meer vast aan de vorm, dus goed invetten en bepoederen met meel, ook siliconenvormen. Lekker met een vleugje parfum in de vorm van rozenwater, maar dat kunt u ook achterwege laten of vervangen.

Oven tijdig voorverwarmen op 215 °C.

Smelt de boter en laat even afkoelen. Klop met de mixer eerst suiker en rozenwater erdoor, dan één voor één de eieren. Doe amandelmeel en zout in een andere kom, zeef bloem en bakpoeder erboven en roer dit alvast grondig door elkaar. Spatel daarna kort door het eimengsel. Voor mooi rijzen (de bult!) zet u het beslag een uur (of een nacht) in de koelkast, het blijft trouwens gerust een paar dagen goed, dus bak bijvoorbeeld de helft en bewaar de rest van het beslag voor een volgende keer. Vul een goed ingevette madeleinevorm ermee en bak ± 8-10 minuten in de oven tot mooi goudbruin en gerezen. Te bewaren in een trommeltje, maar net uit de oven zijn ze toch echt het allerallerlekkerst.

TIP:
Elke kookwinkel heeft madeleinevormen. Die van siliconen zijn het makkelijkst en hoeven normaal gesproken niet te worden ingevet, maar door afwassen en veelvuldig gebruik kunnen ze toch wat ‘kaal’ worden en gaan vastplakken. En zoals ik hierboven al zei: ik heb na veelvuldig testen de indruk dat amandelmeel bijdraagt aan de vastplakkerigheid, dus ik zou ook siliconenvormen invetten. Je hebt trouwens ook hele leuke minivormen, dan krijg je nóg meer madeleines.
Metalen vormen moet je sowieso altijd heel goed invetten en bepoederen met een waasje bloem, maar de beloning is dat de cakejes mooier bruin worden en lekker knapperig van buiten.

Dit recept verscheen eerder in Trouw (©: Koken met Karin).

Bewaar dit recept als pin op Pinterest:

Trek gekregen?
Lekker koken, daar knapt een mens van op. En iedereen kan het! Naast ruim duizend recepten op mijn website, heb ik ook een hele serie kookboeken vol recepten die níet online staan. Koop bij je lokale boekhandel of of bestel hier een gesigneerd exemplaar, met een persoonlijke boodschap naar eigen keuze.