‘Nu nóg vleziger’ jubelt de verpakking van de Beyond Burger. Ik had al veel gehoord over de vegaburger van het Amerikaanse bedrijf Beyond Meat, van de warme aanbevelingen van investeerder Leonardo DiCaprio tot de spectaculaire beursnotering (omhoog, omlaag, weer omhoog). Maar geproefd had ik ‘m nog niet, terwijl hij intussen ook gewoon hier in de supermarkt ligt. Maar kijk, daar kwam er eentje via de post, vergezeld van een vega-braadworst, ook nieuw.

Kassa
Nu heb ik doorgaans een vrij hard hoofd in vegaburgers. Twee jaar geleden testte ik er een heleboel voor het tv-programma Kassa, en dat was geen onverdeeld genoegen. Ik moet er wel bijzeggen dat we alle burgers kaal aten, dus alleen maar gebakken in wat olie. Geen broodje, geen sla, geen mayo, geen ketchup. Dan wordt de natkartonfactor wel ineens heel prominent. Dat gezegd hebbende, een kale vleeshamburger, zo’n platte schijf uit de supermarkt, smaakt ook vaak naar niks. Mijn eigen hamburger is anders, daar stop ik alle smaakmakers juist alvast ín het vlees. Een a-typische methode die prima bevalt.

Vaaloranje
Maar de techniek gaat met rasse schreden, vleesvervangers worden steeds beter. En als het goed is ook steeds lekkerder. De proef op de som. Eerste indruk als de plastic verpakking van de Beyond Burger open gaat: een vaaloranjeroze, vrij dikke schijf die ruikt naar nat hondenvoer. Hm, niet per sé heel aantrekkelijk.
Maar kom op, nu niet meteen afhaken.

Vlezig
Bij het bakken verandert de aanblik al meteen. Ik bakte in boter, net als ik bij een vleeshamburger zou doen, inclusief langzaam gebakken uienringen. Een in de oven geroosterd broodje, wat sla, mayo en ketchup erbij en aanvallen maar. Het moet gezegd: het smaakt verdraaid overtuigend als een hamburger. De textuur en smaak is inderdaad heel vlezig. En fijn dat hij wat dikker is dan de gemiddelde dunne schijf uit de winkel.

Carnivoren
De hamvraag blijft: waarom zou je als vegetariër (lees: iemand die geen vlees eet) per sé een nephamburger willen eten? Iets dat geen vlees is, maar er wel verrassend veel op lijkt. Maar dat is de verkeerde vraag. Deze burgers zijn juist bedoeld voor de omnivoren onder ons, die willen minderen met vlees. Dan lijkt me dit een uitstekend alternatief. Ik denk dat je er menig verstokt carnivoor mee kunt foppen, mits natuurlijk vergezeld van de gebruikelijke broodje-hamburger-toevoegingen. En dan nog los van het feit dat er triljoenen lekkere vegetarische gerechten mogelijk zijn zónder speciale vlees-lookalike.

Worst
Oh, en de worst (Beyond Sausage) hoe zit het daarmee? Ook die is oranjeroze, maar dan in een glimmend velletje. Volgens de instructies moet ik hem bakken in een droge koekenpan, helemaal begrepen deed ik het niet, dus ik gebruikte toch wat boter en een drup olijfolie. Dat had waarschijnlijk inderdaad niet gehoeven, want er kwam tijdens het bakken een behoorlijke hoeveelheid vet en vocht uit. Het knapperige velletje en de zachte binnenkant zorgen tezamen voor een heus worst-mondgevoel. Alleen jammer dat de worst zelf verder weinig smaak bevat. Waarschijnlijk is hij daarmee vergelijkbaar met de gemiddelde supermarktsaucijs, maar ja, ik ben gewend aan de huisgemaakte worsten van mijn slager. Dat is heel andere koek. Ik zou zeggen tegen de firma: gooi er bij deze vegaworsten eens venkelzaad doorheen, of tijm en rozemarijn, moet je dan eens kijken wat er gebeurt.