Mail van Magimix of ik hun ijsmachine wil testen. Nu krijg ik wel vaker dit soort verzoeken, en er is geen beginnen aan. Want keukenapparatuur uittesten, écht uittesten en op allerlei manieren uitproberen met verschillende recepten kost tijd. En dan verwachten ze natuurlijk ook nog eens uitgebreid verslag, liefst schriftelijk en openbaar en met foto’s en filmpjes. Als het meezit mag ik het attribuut in kwestie dan houden, maar wat moet ik met al die spullen in een keuken die al uitpuilt van de hardware?
Bovendien, ik heb al twee ijsmachines. Allebei niet echt ideaal, want het cruciale onderdeel, de metalen bak, moet je van tevoren in de vriezer zetten, en die nemen best veel plek in. En dat dan ook nog gedurende een dag of drie, want hoewel fabrikanten altijd reppen van ‘een dag van tevoren’ wijst de praktijk uit dat zulks niet werkt. Het kost echt een dag of drie om het ding door en door bevroren te krijgen, want zo niet, dan draait hij straks rondjes, maar wil het ijsmengsel niet echt bevriezen. Lang verhaal kort: nee, ik hoefde geen derde ijsmachine om te testen.
Maar wacht even, dit was een echte. Een zelfvriezende, lees: zo eentje waarvan je de stekker in het stopcontact steekt als de aandrang je bespringt om ijs te gaan maken, en dan gaat alles verder vanzelf. Ah, maar da’s andere koek! Vooruit, die wilde ik wel een tijdje lenen en uitproberen. Alras arriveerde er een fors gevaarte, voluit de Magimix Gelato Expert geheten. Geleverd mét receptenboekje, dus fluks aan de slag. En dan natuurlijk vergelijken met mijn twee oudjes.
Voorlopige conclusie:
Wie houdt van ijs maken, kan zijn hart ophalen met zo’n apparaat. Een zelfvriezende ijsmachine doet het altijd veel beter dan een handzaam ijselement-in-de-vriezer-apparaat. Nadeel: hij is best groot, daar moet je plek voor hebben, en hij is duur. Deze kost € 599, en dat moet je er maar net voor over hebben. Al heb je er dan wel meteen een hobby bij, die je bij vrienden en familie natuurlijk razendpopulair gaat maken.
Morgen uitgebreider verslag in de eerste test: aardbeiensorbetijs. En daarna chocoladeijs en kiwi-ijs. En karamelijs (maar dat ging niet helemaal goed…), o ja, toch wel!
Zie ook: zelf ijs maken
