Zittend op een bankje zat ik te hannesen met de plastic verpakking van mijn favoriete lunchsnack toen een Japans meisje lachend ingreep. Dat deed ik helemaal verkeerd. Al op dag één van mijn maand door Japan begon mijn onigiri-verslaving. Onigiri zijn driehoekige rijstballen omhuld door knapperig zeewier en met een wisselende vulling. Denk sushi, maar dan veel groter en eenvoudiger. De oerversie is met umeboshi, de razendpopulaire vaalrode ingemaakte pruimen, maar alle soorten vis kom je ook tegen. De tekst op de verpakking is steevast uitsluitend in het Japans, dus doorgaans heb je geen idee wat je koopt. Maakt niet uit, ze zijn altijd lekker.

Alleen die verpakking, daar gaat het nu even om. Om te voorkomen dat het zeewier zacht wordt van de rijst, zit die apart ook weer in een laagje plastic. Het Japanse meisje me liet zien dat er bovenaan één cruciaal lipje zit. Als je daaraan trekt, ontvouwt het geheel zich als een waterlelie, en kun je, hoppekee, de krokante nori om de plakkerige rijst vouwen en keurig een hap nemen. Wat een wonder van ontwerpvernunft! Food design in optima forma. Al levert het wel een berg afval op, zoals werkelijk alles hier gepaard gaat met absurd veel verpakking en plastic tasjes. Prullenbakken, ho maar, en toch – of juist daarom? – is het overal brandschoon op straat.

Daarentegen vind je wél op elke hoek een conbini, de Japanse verbastering van ‘convenience store’. De 7-Eleven mag dan van oorsprong een Amerikaanse keten zijn, in Japan heb je er meer dan waar ook ter wereld. Het land telt naar verluidt 18.785 filialen, gevuld met een grotendeels lokaal assortiment aan eten en drinken dat ook nog eens meerdere keren per dag wordt aangevuld. Verse groente of fruit zul je er niet snel tegen komen, als het meezit hooguit een banaan, maar wel rijen vol zoutjes en nootjes, vitrines vol gefrituurde hapjes en koelkasten vol lekkernijen. Vooral de rijkbemayonaisde sandwiches mogen hier niet onvermeld blijven, net zomin als de gekookte en al gepelde eieren. En dus die onigiri. Rijen dik. Zoals gezegd stuk voor stuk heerlijk, al ontwikkelde ik een lichte voorkeur voor de tonijn-mayovariant. Dat moest ik thuis toch ook kunnen maken? Inderdaad.

Recept Onigiri
(Japanse rijstsnacks)

Nodig voor 8 stuks:
150 g sushirijst
1 blik tonijn
2-4 vellen nori (zeewier)
2 eetl mayonaise
± 1-2 theel wasabi
snufje zout

Was de sushirijst in een ruime kom met water zodat het zetmeel er gedeeltelijk uitwast (zie: wittig water) en de rijst iets minder plakkerig wordt. Laat uitlekken in een zeef. Doe in een pan met 200 ml water en een snuf zout. Breng aan de kook, roer goed door en laat dan met een deksel op de pan op laag vuur 10 minuten sudderen. Laat van het vuur af nog 15 minuten staan met deksel. Laat vervolgens de rijst snel afkoelen, bijvoorbeeld door hem over te scheppen in een grote kom.
Prak terwijl de rijst kookt alvast de afgegoten tonijn los en smeuïg met de mayonaise en wasabi naar smaak – de ene soort is pittiger dan de andere.
Verdeel de rijst in 8 gelijke porties. Maak er met natgemaakte handen steeds een bal van, duw een flink gat erin met uw duim en stop daar een lepel tonijnvulling in. Boetseer de rijst er weer overheen en vorm er dikke driehoeken van. Maak uw handen steeds weer vochtig met water, want het kleeft aan alle kanten. Snij het zeewier in 4 repen als u het elegant wilt, of in tweeën als u lekker veel wilt. Vouw dit pas op het laatste moment – cruciaal voor behoud van knapperigheid! – om de rijst heen. Eet uit het handje. Aan 2 per persoon heb je een prima lunch.

TIPS:
• Zeer onjapans, maar een scheutje sriracha in plaats van wasabi werkt ook heel goed. Of voeg eens bieslook of lente-ui toe. Wat zwart sesamzaad door de rijst zorgt voor gezellige spikkels.
• Tonijnvulling over? Ook lekker op een broodje.
• Er wordt weliswaar Japanse sushirijst gebruikt (anders plakt de bol niet aan elkaar), maar er gaat geen rijstazijn of suiker door, zoals bij sushi.
• In Amststerdam is een klein Japans winkeltje, Onigiri Ya, waar ze verse onigiri verkopen. In tig soorten!

 

Dit is een verhaal uit mijn Japanse serie die eerder verscheen in Trouw. Zie ook mijn 10 reistips voor Japan, 2 aanbevolen reisboeken en culisouvenirsuggesties.
Plus natuurlijk recepten, voor katsudon (kommetje rijst met gebakken varkensvlees), tsukemono (zoet-zure groente), yakitori (gegrilde kipspiesjes) en tempura (gefrituurd spul).

Bewaar dit recept als pin op Pinterest: