Er kwam even een griep tussendoor, maar ik zat nog middenin een Japanse serie, waar ik nu vrolijk mee verder ga. Bij een Japanse maaltijd hoort altijd rijst en misosoep en groene thee, maar wat ook nooit mag ontbreken is tsukemono. Oftewel zoetzure groente, zuur, pickles, hoe je het wilt noemen. Puur bedoeld als mondverfrisser. Vaak maar een paar plakjes in een steevast beeldschoon kommetje, maar ik was er binnen no time verslaafd aan. Dé plek om tsukemono te scoren is de markt, waar ze vaak in allerlei kleuren en soorten verkrijgbaar zijn. Alleen helaas minder geschikt als culisouvenir want niet zo lang houdbaar.
Dat is het bijzondere ervan: de groente wordt in Japan niet ingelegd om vervolgens een eeuwigheid te kunnen bewaren, zoals wij met onze augurken en zilveruitjes. Nee, de meeste zijn bedoeld om binnen een paar uur tot een paar dagen op te eten. En dat snelle heeft juist wel iets verfrissends. Ik heb sinds mijn terugkeer met van alles geëxperimenteerd, en zoals zo vaak, bleek de eenvoudigste methode het beste te bevallen. Heerlijk om te serveren bij alle soorten maaltijden, vooral bij vlees en vettigheid. En in een handomdraai gemaakt.
Snel en simpel recept:
Verwarm 50 ml Japanse rijstazijn, 2 eetl (basterd)suiker, 1 kleine theel zout en wat geraspte verse gember in een steelpan tot de suiker is opgelost (dat gaat bij basterdsuiker iets sneller dan met gewone kristalsuiker). Snij wortel, snackkomkommer* en radijs in plakjes. Doe alles samen in een zip-lock-diepvrieszak en duw alle lucht eruit.Leg minstens 2 uur in de koelkast. Eet binnen een dag of 5.
Variant:
Lekker bij vooral komkommer is om de schijfjes eerst te omhusselen met flink wat zout, en de boel dan een uurtje te laten uitlekken in een zeef. Spoel daarna het zout eraf onder de kraan, dep een beetje droog met keukenpapier en giet alsnog het azijnmengsel erover. De komkommer is dan lekker zacht geworden, terwijl hij nog wel bite heeft.
Ook een variant:
Met Japanse sojasaus. Lekker zoutig, maar het nadeel is wel dat alles een beetje bruinig wordt. Over kleur gesproken: als je radijs te lang in de azijnoplossing laat liggen, geeft hij zijn rode kleur af en wordt alles een beetje roze. En als je van die paarszwarte wortelen gebruikt, doe die dan liefst in een apart zakje, anders kleurt alles integraal roze. Tenzij je dat wilt natuurlijk.
*) Die kleine snackkomkommers (bijvoorbeeld bij de Turkse winkel) zijn minder waterig dan de gewone grote groene jongens. Maar als je alleen de grote hebt: snij in de lengte doormidden, schraap met een theelepeltje de zaadjes eruit en snij de rest in halvemaantjes.
Dit is een verhaal uit mijn Japanse serie. Zie ook mijn 10 reistips voor Japan, 2 aanbevolen reisboeken en culisouvenirsuggesties.
Plus overige Japanse recepten, voor katsudon (kommetje rijst met gebakken varkensvlees), yakitori (gegrilde kipspiesjes), onigiri (rijstsnacks) en tempura (gefrituurd spul).