Zo, het kerstdiner is weer achter de rug! Dat van 2010 wel te verstaan. Gisteren (7 juni) was het moment om het menu uit mijn Culinaire Kalender 2010 eens op een zestal levende proefkonijnen uit te proberen. Het weer (regen, regen, regen) was alvast heel kerstachtig, de cd met het Weihnachtsoratorium lag bij de hand, de tafel was gedekt in rood met goud, takjes rozemarijn waren stand-in voor hun dennenbroeders en ik had zelfs servetten met sterren op de kop weten te tikken. Best knap, in juni.

Het menu ging als een zonnetje. Alles was ‘s morgens voorbereid, tijdens het diner zelf moest er alleen af en toe uit de koelkast en/of in de oven of in een pannetje. Zo hoort het natuurlijk, maar je zou ze de kost moeten geven, al die nerveuze gastvrouwen (m/v) die met kerst de hele avond in de keuken staan. Hoogst ongezellig en bovendien nergens voor nodig.

Maar wat aten we nou? Jaaaa, dat ga ik nog niet verklappen natuurlijk. In september (2009) ligt de scheurkalender in de winkel. Daar staat het in. Want het is allemaal gelukt en iedereen vond het heerlijk dus ik kan het van harte aanbevelen.

Lees hier het vorige artikel over de Culinaire kalender. Hoe ging het verder? Dat lees je hier.