Wat heb ik nou weer aan mijn fiets hangen? Dacht ik toen er een pakje ‘Freekeh’ arriveerde. Is zeker ook weer zo’n nieuw hip dingetje. Nou, nee. Freekeh blijkt al eeuwenoud te zijn, in het Midden-Oosten weten ze er alles van. Als ik het goed begrepen heb is het groene (lees: onrijpe) tarwe die in de zon wordt gedroogd en dan geroosterd. Weer eens wat anders dan bulghur, couscous of quinoa, maar dan wel een stuk voedzamer. Al heeft het best iets weg van, eh, konijnenvoer. Nee, mijn eerste indruk was niet razend enthousiast. Het zag er naar mijn smaak iets te geitenwollensokkerig verantwoord gezond uit, maar ik was aangenaam verrast. Lekker spul, met een licht noot-achtige smaak en een flinke bite. Ik had geen flauw idee wat ik ermee moest doen, maar op de verpakking (van het Engelse merk Aritsan Grains, nu ook in Nederland te koop) stonden wat suggesties, en aan de hand daarvan heb ik deze lekkere vegetarische maaltijdsalade ermee gemaakt:

Freekeh- salade
Voor 2 à 3 personen

Zet 200 g freekeh (= 1 verpakking) op met 1 liter water, 1 theel zout en 1 eetl olijfolie. Breng aan de kook, laat dan 15 minuten op laag vuur garen. Afgieten en meteen een scheut olijfolie en een ferme kneep citroensap erdoor roeren, plus zout en peper. En dan ziet het er zo uit. Beetje kaal nog, maar dat komt goed.
Twee handjes kerstomaatjes van diverse kleuren (hoeft niet, maar is wel zo gezellig) doormidden gesneden erdoor. Dat kan gewoon zo, maar ik had de helft even een kwartiertje omhusseld met wat olie, peper en zout en in een hete oven gelegd, zodat ze half geroosterd waren. De combinatie geroosterde en verse tomaatjes maakte het net even wat spannender.
Verder nog een handje beetgaar geblancheerde en in stukjes gesneden haricots verts erbij die ik nog had liggen en een idem halve komkommer. Qua kruiden wat peterselie en basilicum en dan husselen maar. Tenslotte nog een gescheurd bolletje burrata erover, maar mozzarella of geitenkaas zou ook goed kunnen. Vrolijk, toch?