Buitenlandse vrienden vragen steevast naar de Hollandse specialiteiten, en dan moet ik het antwoord beschamend vaak schuldig blijven. Opgegroeid in een aardappel-groente-vleesgezin koester ik geen al te bruisende herinneringen aan het vaderlands culinair erfgoed. Geheel onterecht natuurlijk, zo blijkt maar weer eens uit Heerlijk Hollands, een zojuist verschenen kookboek dat tegelijkertijd ook in een Engelse editie uitkwam, Dutch Cuisine.
Het geheim
‘Ontdek het geheim van de Hollandse keuken’ maakt de achterflap de lezer nieuwsgierig. Maar is dat geheim er wel? De gerechten zijn zonder uitzondering doodsimpel. Of is dát nou juist het geheim? Nog iets opvallends: in de inleiding zegt auteur Thea Spierings ‘Niet echt een keuken die we vandaag de dag altijd als even gezond zouden bestempelen’. Gezien de strikt moderne explosieve obesitasontwikkeling en bijbehorende maniakale dieetobsessie waag ik dat eerlijkgezegd te betwijfelen 😉
Blote billetjes in het gras
Het boek volgt de vier seizoenen en is één groot feest der herkenning. Tomatensoep, groentesoep. Sowieso veel soep natuurlijk, altijd lekker, ook ossenstaart en natuurlijk erwten. Speklapjes met aardappeltjes en boontjes, witlof met ham en kaas, jaaa. En klassiekers als Haagse bluf, hete bliksem en Jan in de zak – gerechten waar de jeugd van tegenwoordig nog nooit van gehoord heeft. En hee, daar zijn zelfs de blote billetjes in het gras, hoewel ik die me heel anders herinner. Niet zoals in dit boek als een geelgroene stamppot, maar gewoon een schaal met snijbonen (uit de molen) met her en der witte bonen erover gestrooid – vandaar de naam. Zelfs bami staat erin (chow mein in de Engelse uitgave), iets wat er bij ons thuis vroeger trouwens niet eens inkwam, want veels te raar en exotisch.
Zompige huzarensalade
Het leuke van het boek is dat elk gerecht suggesties bevat voor een vrolijke, moderne variant. Dus ineens komen daar de zongedroogde tomaatjes, ansjovis, koriander, olijven en pancetta om de hoek kijken. Daar zal de fotograaf ook blij mee geweest zijn, want veel vaderlandse glorie is nu eenmaal, eh, hoe zal ik het zeggen, een tikje duf. In ieder geval wat de kleur betreft. Zompige huzarensalade, pruttige stamppot met een kuiltje vette jus, vaalbruin draadjesvlees, donkerbruine hazenpeper en dito smurrie hachee – voorwaar geen eenvoudige taak om dat een beetje appetijtelijk vast te leggen, maar dat is zowaar gelukt. Bovendien zijn er ook legio plaatjes van blije koeien en fraaie bosgezichten. Vooral de Engelse editie is daarmee een puik kadootje voor buitenlandse logeerpartijtjes.
Thea Spierings, Heerlijk Hollands (Nederlandstalig) of Dutch Cuisine (Engelstalig), uitgeverij Miller Books, allebei € 14,95
