Snoepkettingen, ken je die? Van die pastelkleurige, mierzoete dopjes aan een elastiekje geregen, om langzaam maar zeker op te sabbelen? Met af en toe een krak bij groot ongeduld? Als kind was ik er gek op, ook al sloeg de misselijkheid onverbiddelijk toe wanneer je uiteindelijk met zo’n kaal, leeggekloven elastiekje om je nek achterbleef.

Nu ik groot ben, ben ik meer van het echte werk. Speciaal op verzoek ontwierp Jeanet Kuiper voor mij deze zilveren ketting met messen, lepels en een enkele (die zijn namelijk heel lastig) vork. Noem je het een bestekketting? Of een kookketting? Of nee, zo mooi, dan heet het geen ketting meer, maar een collier. Een culicollier? Een couvertcollier? Bestek in mijn oren leek haar (en mij) geen goed idee, dus dat werden twee rondjes, denk: borden. Apetrots was ik toen ik hem kreeg, en ik draag hem heel vaak, zoals op de cover van mijn eerste antipakjesboek.

Intussen heb ik trouwens ook wat andere ‘Kuipers’ aan mijn juwelencollectie toegevoegd, allemaal even bijzonder en uniek, want speciaal voor mij gemaakt. Het is dat ik geen ringen draag – veel te lastig met al dat kneden en koken en afwassen – want ook daar maakt ze prachtexemplaren van.

Enfin, ik wil maar zeggen: ben je op zoek naar bijzondere sieraden, kijk dan even rond op haar facebookpagina (Atelier Jeanet Kuiper) of website met webshop. Daar staan tal van lekkermakende voorbeelden, maar niets is standaard, alles kan precies zo gemaakt worden als jij wilt. En vergeet vooral ook niet tijdig voor bijvoorbeeld je verjaardag even te hinten naar je lief… 😉