Wat doet een mens met veel appels? Een klassieke langwerpige appelcake bakken, maar dan wel met extra veel appels erin.

Elke brocante trap ik er weer in. Ik zie ik een leuk cakeblik (voor vijftig cent!) en sla mijn slag, om er bij thuiskomst achter te komen dat ik, verspreid over twee huizen, al zesendertig cakeblikken heb. Van die klassieke langwerpige bedoel ik. Grote, kleine, van glas, van aluminium, met ribbels of een kleurige buitenkant: het staat allemaal mopperend te verstoffen. Want ik bak nooit een cake. Wel vaak taart, maar zo’n simpele rechthoekige rechttoe-rechtaan cake, nee. Dat doet me te veel denken aan begrafenis-koffie-met-cake.
Maar nu had ik kratten vol appels en besloot ik tot appelcake.
Aanvankelijk dacht ik dat ik dit jaar niet zo veel appels zou hebben. De bloesem had van het voorjaar immers een flinke tik gekregen van twee vriesnachten. En dan was ik ook nog eens grootscheeps aan het snoeien geweest. Maar de natuur, zo blijkt maar weer, is verrassend veerkrachtig. Er waren dus veel meer appels dan ik had gedacht. Al lag het meeste in het gras onder de bomen. Toevallig had ik net in Trouw gelezen: “Staat er een fruitboompje in de tuin? Ruim fruit dat op de grond is gevallen op. Ratten en muizen lusten namelijk wel een zachte appel of peer.” Ik vermoed dat de auteur zelf geen appelboom in de tuin heeft, en zeker geen tien. Er is simpelweg geen beginnen aan. Er liggen er honderden in alle mogelijke stadia, variërend van compleet verrot tot prima met hooguit hier en daar een plekje. De beste valappels raapte ik zo veel mogelijk op, die mochten in kratten. De pruttige rest liet ik toch maar liggen, op hoop van zegen.

Het werd dus een appelcake, met uiteraard zo veel mogelijk appel erin. Daarom moet hij best lang in de oven om gaar te worden, maar dan heeft u wel een heerlijk smeuïge cake. Gelukkig scoorde ik op de brocante ook een mooie serveerschaal. Daar heb ik er weliswaar ook al zevenentachtig van, maar zowaar nog geen rechthoekige.

RECEPT
Appelcake met extra veel appel

Nodig voor 1 cake:
500 g appels (geschild gewicht)
100 g rozijnen
200 g zelfrijzend bakmeel (of bloem en 1 theel bakpoeder)
200 g zachte boter
175 g suiker + 1 eetl
4 grote eieren
2 volle theel kardemom
½ theel kaneel
1 citroen (alleen rasp)
snufje zout

Oven voorverwarmen op 160 °C.
Mix de boter met de suiker zacht en luchtig. Klop de eieren er één voor één door. Rasp de schil van de citroen erboven fijn. Zeef bakmeel en zout erboven en mix snel door elkaar.
Schil de appels, snij in kleine blokjes. Schep om met kardemom en kaneel. Spatel de helft van de appel samen met de rozijnen door het beslag. Leg een brede reep bakpapier in een langwerpige cakevorm (1 liter, 25 cm) zodat u de cake er straks makkelijk uittilt. Vet de onbedekte zijkanten in met boter en bepoeder me wat meel. Vul met het beslag, strijk glad. Verdeel de andere helft appelblokjes erover. Bestrooi met 1 eetl suiker. Bak onderin de oven in ± 1 uur gaar. Check na een minuut of 50 met een satéprikker. Zodra daar geen beslag meer aanzit, is de cake klaar.

TIPS:
• Koop liefst kardemompeulen en stamp de bruin-zwarte zaadjes fijn in een vijzel. Veel geuriger dan kant-en-klaar poeder.
• Wie niet van rozijnen houdt, die kunnen natuurlijk ook achterwege blijven.

Dit recept verscheen eerder in Trouw (©: Koken met Karin).

Bewaar dit recept als pin op Pinterest:

WERELDGERECHTEN
Nu tijdelijk met gratis verzending, mijn kookboek Wereldgerechten zónder pakjes & zakjes. Binnen een jaar al vijfde druk! Te koop bij Libris, Bruna of bol.com, of bestel hier een door mij persoonlijk gesigneerd exemplaar.