Tja, bij tegenslag, ellende en ander ongemak zit er niets anders op dan er toch maar het beste van te maken. En vooral af en toe appeltaart te bakken, dat helpt enorm. Dit keer een makkelijk klein taartje, eigenlijk meer een soort cake. Met appel en amandelen.
Alles moet je vieren, is mijn motto. Niet dat ik zo’n enorm feestbeest ben hoor, welnee, maar de laatste tijd is er zoveel ziekte en ellende in de wereld, maar ook in mijn naaste omgeving, dat je vanzelf weer met je nederige neus op de feiten wordt gedrukt. Het is niet vanzelfsprekend dat je veilig en gezond bent, dus wees blij met wat je hebt. Carpe diem, pluk de dag, klinkt als een simplistische, tikje hedonistische boodschap, maar ik bedoel het niet in de zin van ‘zoeken jullie het allemaal maar lekker uit, na mij de zondvloed’.
Akelige onverwachte ziektes, sterfgevallen, maar ook verre oorlogen en aanslagen maken dat je je soms zo hulpeloos voelt. Je kunt er niets aan veranderen, en toch voelt het raar als je fluitend op de fiets stapt omdat de zon zo mooi door de herfstbomen filtert. Voelt het ongepast als je domweg blij bent dat je na vele jaren nog altijd gelukkig bent met dezelfde geliefde. Voelt het egoïstisch als je een rondedansje doet vanwege de tweede én derde druk van je nieuwe kookboek.
Maar toch wil ik me daar niet door laten weerhouden. Dus ik bakte appeltaart. Alweer appeltaart? hoor ik u denken. Jazeker, maar wel een heel andere dan laatst. Een makkelijk klein taartje, eigenlijk meer een soort cake. Zelfs al ben ik in m’n uppie een uitgeverij begonnen, een kookboek maak je nooit alleen. Nu had ik een afspraak met de vertegenwoordiger, de productieman en de redacteur, en die wilde ik graag bedanken voor al hun onmisbare hulp. Met taart, uiteraard. Al moet ik erbij zeggen dat hij eigenlijk een beetje mislukt was. Vanwege een glutenintolerantie van een van de aanwezigen had ik de bloem vervangen door amandelmeel, maar dan komt hij dus niet mooi uit de vorm. Dat mocht de pret niet drukken, ik schepte de boel op bordjes en iedereen vond ‘m heerlijk.
Het leven is niet perfect, het enige wat je kunt doen is er het beste van maken. En af en toe taart bakken.
RECEPT
Klein appeltaartje met amandelen
(de versie die wél uit de vorm komt)
Beslag:
75 g bloem
25 g amandelmeel
100 g rietsuiker
100 g gesmolten boter
2 eieren
1 volle theel bakpoeder
1 theel speculaaskruiden (of kaneel)
snufje zout
Topping:
2 à 3 appels
3 stemgemberbolletjes (potje)
25 g amandelstiften (of gehakte amandelen)
2 eetl rietsuiker
Oven voorverwarmen op 180 °C.
Beslag: Meng bloem, amandelmeel, suiker, bakpoeder, speculaaskruiden en zout in een grote kom. Doe gesmolten boter en eieren erbij, mix door elkaar. Doe in een ingevette kleine metalen taartvorm (Ø 20 cm). Schil de appels en snij in miniblokjes. Hak de gember fijn. Meng in een kom met de amandelen en 2 lepels suiker. Verdeel als een berg over het beslag. Bak iets onder het midden van de oven in ± 30 minuten gaar en goudbruin. Check vooral met een satéprikker in het midden, die mag er niet meer kleddernat uitkomen, dan moet hij langer in de oven. Zie ook de tip hieronder.
TIPS:
• Glutenvrij? Vervang de bloem door (alleen maar) amandelmeel. Serveer warm uit een mooie ovenschaal als toetje in plaats van als taartje.
• Let op: de oventijd kan per oven nogal variëren, dus het kan zijn dat hij er bij jou wat langer over doet. Hoe kleiner je taartvorm, hoe hoger (dikker) je cake, dus hoe langer het duurt om te garen. Vaak blijken ovens trouwens helemaal niet de temperatuur te hebben die ze van buiten beweren. Tip: oventhermometer.
Dit recept verscheen eerder in Trouw (©: Koken met Karin).
Bewaar dit recept als pin op Pinterest:
SINTERKLAASTIP
Wie nog een persoonlijk gesigneerd kookboek wil voor Sinterklaas moet HEEL SNEL zijn. Bijvoorbeeld mijn nieuwste, Wereldgerechten zónder pakjes & zakjes, of een van mijn andere kookboeken natuurlijk. Overigens ook allemaal te koop bij Libris, Bruna of bol.com. Maar voor een persoonlijk gesigneerd exemplaar, al dan niet met extra illustratie naar eigen wens, moet je toch echt hier wezen.
