Elke dag weer verzinnen wat je moet eten is voor sommigen al een opgave, maar wat dacht u van elke week weer iets bedenken voor in de krant? Gelukkig krijg ik vaak suggesties van lezers. Al moet ik er eerlijk bij zeggen dat die vaak verzanden in de stapel. Zo kwam ik ineens een heel oud mailtje tegen van Tess Doucet: “Op een dag verscheen zoonlief (11) aan de dis en at maar een paar zuinige hapjes. Ik dacht dat hij bij een vriendje thuis frikandellen had gesnackt, maar wie schetst mijn gezicht toen hij na enig zoeken naar woorden – ‘hoe heet zo’n ding, niet een courgette maar…’ – vertelde dat hij een aubergine-omelet had gehad, of eigenlijk een soort aubergine-schnitzel. Elke kans om groente erin te krijgen grijp ik met beide handen aan, dat zal elke ouder begrijpen, dus ik appte de moeder van dat vriendje. Het blijkt Tortang Talong, volgens haar het makkelijkste recept uit de hele Filippijnse keuken. Ideaal als je niet weet wat je zal maken of eigenlijk geen zin hebt in koken. Misschien een tip voor je rubriek?”
Een omelet met aubergine, dat klinkt heerlijk, waarom had ik dat zo lang laten liggen? Ik bekeek verschillende Filippijnse Youtube-filmpjes. Geen woord van te verstaan, behalve af en toe ‘cooking oil’, maar de beelden waren duidelijk genoeg: aubergine roosteren, schil eraf, pletten tot een grote lap, door geklutst ei halen en bakken. Eitje. Heel lekker, vond ik zelf, maar mijn thuisfront vond het meer iets voor zachtvoedsel.nl. Te zacht.
Tja, niet zo gek voor een omelet, maar omdat het oogt als een schnitzel, snap ik wel dat je iets knapperigs verwacht. Ik verzon fluks een nieuwe variant, met minder ei maar wél met een krokante korst. Op de Filippijnen spreken ze er wellicht schande van, maar bij mij thuis zeiden we tegen elkaar “Niks meer aan doen.”
Blij mailde ik naar Tess. Ze heeft het al jaren niet meer gemaakt en zoonlief, intussen 14, weet niks meer van het hele verhaal. We zijn allebei benieuwd wat hij er nu van vindt.
RECEPT Aubergineschnitzels (vegetarisch)
Nodig voor 2 (!) personen:
2 (kleine) aubergines
2 eieren
2 el sojasaus
1 el sesamolie
2 tl geraspte gember
3 lente-uien
handje koriander
60 g oud brood
60 g blanke amandelen
2 volle el sesamzaadjes
chilivlokken (molentje)
zout & peper uit de molen
plantaardige olie
Prik met een vork rondom wat gaatjes in de (hele) aubergines. Leg op een bakplaat 40 minuten in de oven op 225 °C (voorverwarmen hoeft niet) tot ze gaar en zacht zijn, halverwege omdraaien. Laat helemaal afkoelen. Pel voorzichtig de schil eraf, maar laat de steelaanzet zitten, dat is het handvat. Plet het vruchtvlees tot een vrij ronde, platte plak. Meng sojasaus, sesamolie, geraspte gember, zout, peper en een snuf chilivlokken. Voeg losgeklopte eieren toe plus fijngehakte koriander en bijna alle ringetjes lente-ui. Verdeel dit over twee diepe borden. Wentel door elk een aubergine. Maal brood en amandelen tot kruimels in de keukenmachine of het bakje dat bij de staafmixer hoort, meng met de sesam. Hou 3 lepels apart. Wentel de aubergines aan beide kanten door de kruimels en laat in de koelkast een half uur intrekken/opstijven. Verhit twee grote koekenpannen met een spiegeltje olie op middelhoog vuur. Vul de intussen natte onderkanten van de aubergine aan met het achtergehouden paneerspul. Bak de aubergines aan elke kant in 2-3 minuten goudbruin, voorzichtig omdraaien. Bestrooi met lente-ui. Lekker met rijst en broccoli of bimi en wat atjar.
TIP:
Hou 1 lepel van de sojasesamdressing (zonder ei/kruiden) apart en meng dat door de gare broccoli of bimi.
Dit recept verscheen eerder in Trouw (©: Koken met Karin).
Bewaar dit recept als pin op Pinterest:
Mijn nieuwe Vega kookboek is wegens groot succes tijdelijk uitverkocht! Maar geen paniek, op 24 juni verschijnt de tweede druk (en op 2 juli de derde!). Of probeer nog een allerlaatste exemplaar van de eerste druk te scoren bij je eigen boekwinkel, of reserveer alvast bij bol.com.