Eerst in de krant, nu ook hier online, mijn lekkere zomerserie ‘Zing, vecht, huil, bid, lach, werk en bewonder’ uit Trouw. Inderdaad, naar Ramses Shaffy. We beginnen al zingend, niet met Shaffy maar met opera, en met mijn versie van pasta alla Norma.

Zingen in de keuken? Ik zou wel willen, maar helaas. In een vorig leven werkte ik jarenlang bij de opera en zat ik dagelijks tussen fenomenale zangers van over de hele wereld. Dat bleek zo aanstekelijk, dat ik zelfs een tijdje zangles heb genomen. Jammer genoeg bleek ik geheel en al gespeend van enig talent, dus thuis hou ik het hooguit bij neuriën. Opera’s zijn namelijk uitstekende begeleiding van keukenactiviteiten. Een béétje opera duurt minstens drie uur, dus vooral op dagen dat ik veel recepten heb om uit te testen voor een nieuwe kookboek, kan ik tussen het snijden, roeren en sudderen door in gedachten volleerd meegalmen met Tosca, Poppea en Brünnhilde. En trouwens net zo makkelijk met Figaro, Scarpia en Leporello, want in je eigen hoofd is dat helemaal geen punt.

Giftig
Drankgelagen in opera’s zijn er volop, denk maar aan La Traviata of La Bohème, maar wordt er ook wel eens gegeten of gekookt in opera’s? Er schiet me zo snel alleen Lady Macbeth van Mtzensk te binnen, een opera van Sjostakovitsj waarin de diep ongelukkige huisvrouw Katerina een stomende affaire begint met een knappe knecht als haar man op zakenreis is. Wanneer de inwonende schoonvader Boris daar achter komt, vergiftigt ze hem doodleuk via een maaltje paddenstoelen met rattengif. Opgeruimd staat netjes, al loopt het uiteindelijk – het zal niemand verbazen – niet goed af. De assistent-dirigent van de productie, tevens begenadigd thuiskok, bakte hoogstpersoonlijk voorafgaand aan elke voorstelling een maaltje champignons in de kantine van het Amsterdamse operahuis. Zonder rattengif uiteraard, al zag je dat er de acteerprestaties van bas Willard White niet aan af, die zeeg avond aan avond met de koekenpan nog in de hand zeer indrukwekkend ter aarde.
Hm, misschien toch maar geen recept met paddenstoelen…

Cocktail
Tournedos Rossini dan maar, of Pêche Melba? Nee, het wordt mijn eigen variant op pasta alla Norma. Een klassiek recept uit Catania dat niks met de gelijknamige opera te maken heeft, maar waarschijnlijk ooit als eerbetoon vernoemd is naar componist Bellini die er geboren is. U weet wel, de man die tegenwoordig bekender is van de gelijknamige cocktail.
Casta Diva? Nee, Pasta Diva!

RECEPT Pasta alla Norma
(mijn versie, of zo je wilt, I did it maaaaaaaai way)

Nodig voor 4 personen:
400 g penne (of andere pasta)
2 aubergines
500 g rijpe tomaten
50 g geraspte pecorino
100 g ricotta
2 knoflooktenen
handvol verse basilicumblaadjes
3 eetl kappertjes
olijfolie
zout & peper uit de molen

Haal de ricotta vast uit de koelkast. Verhit een ferme scheut olie in een hapjespan en fruit daarin zachtjes de gekneusde knoflooktenen. Snij de aubergines intussen in dobbelsteentjes. Gooi de knoflook weg en bak nu de aubergine een minuut of 10 op niet al te hoog vuur onder af en toe roeren tot ze zacht zijn. Zet intussen een pan water met zout op voor de pasta, snij de tomaten in stukjes, de basilicum in reepjes en laat de kappertjes uitlekken. Doe de pasta in het kokende water. Doe de tomaat met zout en peper bij de aubergine en laat onder een deksel op zacht vuur meesudderen tot de pasta gaar is. Giet de pasta af, vang wat kookwater op, en meng de pasta meteen door de aubergines. Schep de kappertjes, basilicum en helft van de pecorino erdoor. Verdeel over 4 borden, garneer met dotjes ricotta, bestrooi met de rest van de pecorino en misschien nog een haal van de pepermolen.

TIPS:
• Pasta alla norma hoort met ricotta salata, dat is heel iets anders dan gewone ricotta. Niet dat zachte, witte korrelige spul uit een bakje, maar een stevige, gedroogde/geperste en (de naam zegt het al) gezouten variant die je kunt raspen à la parmezaan. Mijn oplossing: een combinatie van smeuïge gewone ricotta en harde zoute pecorino. Werkt, al zeg ik het zelf, als een tierelier.
• Als we toch aan het freestylen zijn: ook lekker met munt, met rauwe ham, met olijven. Kan ook met volkorenpasta (zie foto hieronder), of als koude pastasalade.

Recept en column (©: Koken met Karin) waren onderdeel van de zomerserie in dagblad Trouw (Zing, vecht, huil, bid, lach, werk en bewonder).
Zie hier de complete serie:
Zing: Pasta alla Norma
Vecht: Gebrande Caesar salad
Huil: Uienbloem uit de oven
Bid: Bonensalade met flageolets
Lach: Yoghurtparfait met honing
Werk: Bietenwraps met doperwtenpuree
Bewonder: Pêche Melba-taart

Bewaar dit recept als pin op Pinterest:

Heb je al een boek? Naast ruim duizend recepten op deze website, heb ik intussen ook 18 kookboeken geschreven, vol recepten die níet online staan. Koop bij je lokale boekhandel of of bestel hier een gesigneerd exemplaar, met een persoonlijke boodschap naar eigen wens.