Later, als ik groot ben, wil ik een Frans chateautje. Niet megagroot, want wat moet een mens met 365 kamers, zo veel logés heb ik nou ook weer niet en je stookt je het ongans, nee, ik dacht zelf aan een leuk behapbaar optrekje. Uiteraard met moestuinmogelijkheid en bijgeleverde eeuwenoude fruitbomen en/of wijnranken strekken ook tot aanbeveling. Zolang zulks nog niet gerealiseerd is, verblijf ik gewoon af en toe in een hotelchateautje. Niet te vaak, het moet wel iets bijzonders blijven, nog afgezien van de aanslag op je spaarvarken.

Neem nou deze in de champagnestreek, is het geen plaatje?

Stijlvolle kamers in kleuren die je thuis niet direct zou uitkiezen, maar waar je hier heel blij van wordt. Gangen, hallen en trapportalen met kasteeleigen decoratie.

Een tuin, steevast ‘park’ genoemd ,met eeuwenoude bomen, kunstig gesnoeide sierstruiken en met een beetje geluk een heuse moestuin. Maar vooral: riante stoelen waarin je de middag al lezend kunt doorbrengen, in afwachting van het diner. En met meteen ook maar vast een fles champagne.

Het bijbehorende restaurant zit vol Franse families en Engelse toeristen. Klassieke Franse keuken met veel tierenlantijnen en creatief sausgebruik. Let vooral op de wijnkaart formaat gouden gids, in dit geval voor de helft gevuld met pagina’s over champagne, immers dé bubbeldrank van deze streek. Overal kan champagne bij, luidt hier het motto, en dat onderschrijf ik van harte. Alleen bij de kaas lukt het niet. Champagne bij de kaas? Alsof de sommelier het in Keulen hoort donderen. Geen sprake van, port kan ik krijgen, of rode wijn. Nee, ook geen witte wijn, da’s modern gedoe, daar doen ze hier niet aan.

Afgelopen zomer heb ik eindelijk de truc ontdekt. Je moet gewoon een fles champagne bestellen aan het begin van de maaltijd en niet te snel drinken (dat lukt het beste als er daarnet ‘s middags in de tuin al een fles soldaat gemaakt is) zodat je nog precies een glas over hebt als de fabuleuze kaastrolley langs komt. En als de ober dan vraagt “Wilt u een glas port of rode wijn bij de kaas?”, dan triomfantelijk-achteloos “Non merci!” zeggen.

Zelfs ’s ochtends bij het ontbijt is er champagne. Voor wie wil. En dan zit er ook nog eens een champagneboer pal tegenover het chateautje, dus een beetje vrouw van de wereld slaat dan natuurlijk meteen een krat in voor thuis. Zo kun je er weer even tegen tot de volgende vakantie.