Kliekjeskoningin Daisy Scholte kwam met een leuk nieuw boek, dat geen kliekjesboek heet, maar Lekker koken met restjes. Even bellen met deze door voedselverspilling gefascineerde schrijfster, die eigenlijk reisjournaliste is.

Waarom heb je het over restjes in plaats van kliekjes?
‘Die naam ‘kliekjeskoningin’ kwam ooit van een journalist en bekt natuurlijk lekker. Maar ik heb de kwestie aan heel veel mensen voorgelegd, en wat blijkt, vooral 40-50plussers hebben bij kliekjes een heel vervelend gevoel. Dat is vies eten dat je aan het eind van de week door de strot krijgt geduwd van je ouders. Kliekjes is oud eten, maar restjes is iets wat je overhebt. Dus ik gebruik toch liever de term restjes.’

Wat is het verschil met je vorige restjesboek?
‘Mijn eerste boek Koken met restjes is leuk (uitverkocht, alleen nog incidenteel en tweedehands verkrijgbaar – KmK) ging meer over bewaren en invriezen, en was ingedeeld naar ingrediënt, van aardappel tot zuurkool. Het bevatte vooral heel veel tips, met alleen een paar recepten. Dit boek focust juist meer op recepten, en dan in de vorm van eetmomenten door het hele jaar heen.’

Hoe creëer je kliekjesrecepten? Niemand heeft toch immers dezelfde restjes over?
‘Da’s inderdaad lastig. Zelf ben ik in de keuken altijd aan het experimenteren, gewoon wat meer zus of zo, maar in een kookboek moet je natuurlijk richtlijnen geven. Aan de andere kant, bij taarten luistert het heel precies, maar bij koken maakt tien gram meer of minder niet zoveel uit. Ik heb het opgelost door veel ‘±’ en ‘ongeveer’ te gebruiken. En ik geef extra tips zoals dat je wat meer paneermeel moet gebruiken als het risottoburgermengsel te nat blijkt.’

Je schrijft in het voorwoord dat je ‘missie tegen verspilling’ begon tijdens je studententijd in Londen. Gooien Engelsen zoveel meer eten weg dan Nederlanders?
‘Welnee, maar in Nederland had ik altijd mijn eigen keuken gehad, terwijl ik in Londen voor het eerst een keuken moest delen, en toen zag ik pas van dichtbij hoe anderen omgingen met eten. Mijn huisgenote deed elke zaterdag boodschappen voor de hele week, en dat gooide ze de zaterdag erop dan allemaal weg, omdat ze de hele week buiten de deur had gegeten. Waanzin!’

Je zegt ook ergens dat je nooit meer in de horeca kunt werken omdat er zoveel eten in de prullenbak verdwijnt.
‘Ik heb 12 jaar lang bijbaantjes gehad in de horeca, en overal werd veel weggegooid, ook als ze het niet wilden, maar ja, als je met buffetten werkt, mag het er niet karig uit zien. Daar kan ik echt niet meer tegen. En officieel mag je als personeel niks mee naar huis nemen, al mocht het van mijn laatste baas gelukkig wel. Hele bakken saté probeerde ik dan elders onder te brengen.’

Hoe doe je dat nu?
‘Nog steeds geef ik overtollig eten weg. Je hebt er zelfs speciale facebookgroepen voor, want na bijvoorbeeld de fotosessies voor mijn boek, viel het zelfs door mijn eigen vrienden die ik had uitgenodigd niet allemaal weg te werken. Ik kan je verzekeren: voor dit boek is geen eten verspild, haha.’

Morgen een restjesrecept uit het boek: aardappelschillenchips.

Daisy Scholte, Lekker koken met restjes, uitgeverij Nieuw Amsterdam, ISBN 9789046822074, € 14,99

En de grappige boektrailer wil ik je ook niet onthouden.