Al het fruit is mij even lief, maar frambozen hebben duidelijk een streepje voor. Die rozerode tere vruchtjes met hun michelinmannetjesfiguur, zoet maar toch fris, geurig en o zo verleidelijk, ohhh. Derhalve koop ik elk jaar een emmer met 9 kilo biologische frambozen bij mijn favoriete frambozenkweker, Raspberry-Maxx uit het Limburgse Meijel, om precies voor het hele jaar genoeg frambozenjam van te kunnen maken en uit te kunnen delen. En soms ook maar meteen frambozenijs en frambozentaart en frambozensiroop-voor-de-limonade. Gelukkig hoef ik er niet helemaal voor naar Limburg, want de eigenaren Henny en Carlo komen elke zaterdag naar de markt in Amsterdam, zowel de Noordermarkt als de Nieuwmarkt. Waar ze ze voor gewoonverbruikers ook verkopen in kleine bakjes, waar ik zelfs ooit nog de tekeningetjes voor heb gemaakt voor op het etiket – maar dit terzijde.

Maar afgelopen zomer is het me niet gelukt om een emmer te scoren. Waarom niet? Omdat ze geen frambozen hadden. Althans, niet genoeg om een emmer mee te vullen. Het weer had roet in het eten gegooid. Of zeg maar gerust: water. Heel veel water, van het voorjaar tot en met de zomer. Zo veel water dat je de eetbare vruchtjes met een lantaarntje moest zoeken aan de plant. Nog veel erger: aan het eind van het seizoen bleek dat 70 procent van hun planten de strijd domweg niet heeft overleefd.

Een frambozenkwekerij zonder frambozenstruiken, hoe treurig wil je het hebben?

Maar Henny en Carlo zijn geen types om bij de pakken neer te gaan zitten. Die gaan manmoedig verder, maar daar hebben ze wel hulp bij nodig. Ze hebben een speciale crowdfundingsactie opgezet om geld te vergaren, dat ze willen investeren in nieuwe planten en in teeltaanpassingen om dergelijke weersinvloeden in de toekomst te voorkomen.

Je kunt gewoon geld doneren, maar je kunt er ook (naar eigen keuze veel of weinig) voor terugkrijgen, uiteraard in frambozenvorm. Je kunt zelf kiezen wat het beste bij je past. Ik doe mee, jij ook?