Een van de voordelen van werken bij de opera, uiteraard naast al die prachtige muziek, was de kennismaking met tal van kleurrijke zangers van over de hele wereld. Puur tijdelijke vriendschappen voor de duur van hun verblijf in Amsterdam, maar wel bijzonder. Ik hield hun hand vast bij audities, maakte tussen de repetities door lol met ze in de kantine, bood een luisterend oor als de regisseur weer eens onredelijk was geweest, ging desnoods op zaterdagavond met ze naar de KNO-arts als de stembanden het begaven en ving ze op als ze beroofd waren in de Amsterdamse tram. Ja, mensen, wat een baan was dat. En ook nog eens in vijf verschillende talen.
Verrukkelijke jaren, lang voordat ik mijn ware roeping ontdekte, namelijk schrijven over koken. Maar die interesse in koken, die zat er ook toen al in. Zo zal ik nooit vergeten hoe de wereldberoemde sopraan Nelly Miricioiu mij kennis heeft laten maken met de pastinaak, lang voordat hij in ons land furore zou gaan maken als vergeten groente. Veel minder beroemd, maar wel een verrukkelijk mens, was de Zwitserse mezzo die échte rösti voor me maakte. De aardappelen dienden al de dag tevoren kort gekookt te worden, ik meen in de schil, en daarna geraspt. Daarna langzaam bakken, heel langzaam. En ging er nou juist wel of geen ui door? Verdorie, ik weet het niet meer precies. Tja, in die tijd had ik nog niet altijd een opschrijfboekje paraat, zoals nu.
Uit een diepvrieszak: Aviko Röstirondjes Bacon & ui
Aardappelen, gekookte en gerookte ham (varkensvlees, gejodeerd zout, antioxidant (E301), specerijen, conserveermiddel (E250), rook) 10%, palmolie, ui 8%, aardappelzetmeel, zout, stabilisator (E461), dextrose, specerijen.
Ik moest er ineens weer aan denken omdat een lezeres mailde: “Ik begrijp niet dat er mensen zijn die die afgrijselijke diepvries-röstirondjes kunnen eten.” Nee, dat is ook onbevattelijk. Daarom bij deze mijn recept van röstirondjes. Sowieso veel makkelijker dan één grote en je gaat er spontaan van zingen, zo lekker.
P.S. Wie het vegetarisch wil, laat het spek achterwege. Dat lijkt me logisch, maar geloof me, ik krijg mailtjes over dat soort dingen. En nee, groente hoort er niet in, dan is het geen rösti meer.
Zelf maken?
Nodig voor 4 personen:
600 g vastkokende aardappels
100 g ontbijtspek (in plakjes)
1 flinke ui
1 knoflookteen
1 handje platte peterselie
zout & peper uit de molen
flinke scheut zonnebloemolie
Doen:
Knip of snij het ontbijtspek in kleine stukjes en bak rustig uit in een grote koekenpan, zonder extra vet. Schil intussen de aardappels (rauwe, dus), was ze en rasp ze net als de ui met een grove rasp (het handwerk) of (huphup) in de keukenmachine tot sliertjes. Pers de knoflook uit en hak de peterselie fijn. Schep dit samen met het spek, royaal versgemalen peper en nog een snufje zout goed door de aardappelsliertjes. Laat een laag olie in diezelfde koekenpan flink heet worden. Schep iets van elkaar 4 bergjes aardappel in de pan. Duw ze wat platter met een spatel en bak ze op niet al te hoog vuur een minuut of 3 aan elke kant tot ze goudbruin en knapperig zijn, maar van binnen nog een tikje smeuïg. Laat uitlekken op keukenpapier en hou eventueel warm in de oven (100-150 ªC) terwijl u de rest bakt.
Tips:
- De aardappels niet te lang van te voren raspen, dan worden ze bruin en laten ze veel vocht los, waardoor ze niet goed knapperig bakken. Mocht u toch vocht signaleren in de kom, dan de boel even goed laten uitlekken in een zeef, of zelfs uitknijpen in een schone theedoek.
- Wie ze heel netjes rond wil, gebruikt van die metalen kookringen, weer te verwijderen bij het omdraaien.
- Is de buitenkant al snel bruin en knapperig? Zet dan het vuur laag en laat rustig ook de binnenkant goed gaar worden.
P.S. De smaak te pakken gekregen van het koken zonder pakjes? Dan zijn er mijn antipakjeskookboeken Koken met Karin Zónder pakjes & zakjes, het vervolg, dat luistert naar de titel Zónder pakjes & zakjes 2, of handig deel 1 + 2 samen in de voordelige dubbeldikke verzamelbundel Het grote zónder pakjes & zakjes boek .