Misdadig vind ik het, dit soort persberichten: “Er staat een overheerlijk bord pasta voor je op tafel, het water loopt je al in de mond, maar door dat stemmetje in je hoofd ‘koolhydraten, calorieën, vet’, krijg je direct een schuldgevoel.”
Hoezo een schuldgevoel van een bordje pasta?! ? De consument is de kluts kwijt, dat moge intussen duidelijk zijn. Niemand weet nog wat gezond is, en voedingswetenschappers zijn niet te vertrouwen en/of maken de verwarring alleen maar groter, dus iedereen rent liever zijn of haar onbestemde gevoel achterna, of nog beter, het gevoel van de nieuwste goeroe, hoe skinny hoe beter. Gewoon normaal eten is er niet meer bij, we zijn bang voor alles wat los en vast zit. Gluten, suiker, e-nummers, vet, calorieën, koolhydraten, wat al niet.
Ronduit crimineel vind ik het, hoe sommige producenten inspelen op de vage angst voor van alles en nog wat, en het vermeende grote gevaar met graagte nog eens extra aandikken. Uitsluitend en alleen met het doel om er geld aan te verdienen. Want we moeten en zullen pastaloze pasta eten en noedelloze noedels en rijstloze rijst. Gemaakt van een of andere obscure plantwortel. Die er natuurlijk ook niets aan kan doen dat hij ontrukt is aan een vredig bestaan in een of ander tot voor kort onontdekt oerwoud en nu op deze wijze wordt ingezet in een fraai staaltje nietsontziende consumentenverlakkerij.
Mijn advies voor 2016: jongens (meisjes ook), denk nou gewoon na. Gebruik die hersencellen waar je ze voor gekregen hebt. Krab je eens achter de oren en tuin niet overal met open ogen in. En maak vanavond uit protest een heerlijk bordje pasta. Liefst met pasta van een goed Italiaans merk (Barilla, De Cecco, Di Martino), die zijn tegenwoordig ook in ons land in allerlei supermarkten wijd en zijd verkrijgbaar en heus, dat maakt een enorm verschil in smaak. En gegarandeerd vrij van konjac-wortel bovendien.
