De Oude Grieken die hier 2600 jaar geleden een stad stichtten, zouden Marseille niet meer herkennen. Het nieuwste van het nieuwste:
Les Docks Village
80 winkels en restaurants in een plukje voormalige warenhuizen die helemaal doorgebroken zijn tot één lange winkelpromenade, dat is Les Docks, wat Fransen zo mooi uitspreken als ‘Lèh Dòkkes’. 
Toen ik er was, was nog lang niet alles klaar, maar de ruimte zelf was al indrukwekkend mooi. 
L’Espérantine
Loop verder richting oude stad over de sierlijke wandelpromenade La Joliette, dan kom je vanzelf langs de oude bogen, waar ook weer kersverse winkels en restaurants in zitten. Bovenop worden trouwens op dit moment daktuinen aangelegd, dus straks wordt het hier nóg leuker. 
Een van de winkels in de bogen is L’Espérantine. Een bijzondere chocoladewinkel, vernoemd naar hun beroemdste product: een bonbonnetje van pure chocola met een vleugje olijfolie, smeuïg gevuld met andere typisch mediterrane smaakmakers als amandelen en geconfijte sinaasappel, en dit alles gemodelleerd in de vorm van een olijfblaadje. Beeldschoon, ik kan niet anders zeggen. 
Het ultieme cadeautje, ware het niet dat je dit natuurlijk niet zomaar aan iemand gaat weggeven, te heerlijk om niet zelf op te peuzelen.
2 Quai de la Tourette (tegenover het MuCEM)
MuCEM
Schuin tegenover de chocoladewinkel zie je het nieuwe paradepaardje van de stad: le MuCeM, wat staat voor ‘Musee des civilisations de l’Europe et de la Méditerranée’, maar ehm, eerlijk gezegd ben ik niet eens binnen geweest, omdat er aan de buitenkant al zoveel valt te beleven. 
Bijzonder aan het gebouw is namelijk dat de hele gevel bedekt is met een soort kantwerk van gewapend beton. Je kunt (gratis) helemaal buitenom naar boven wandelen, waarbij je door dat ‘kant’ steeds weer een ander uitzicht hebt op de ingang van de haven. Op het dak is het helemaal prachtig, en er is nog een terras ook. 
Van hieruit begint een bijzondere kruipdoor-sluipdoor wandelroute langs torens en tuinen, beplant met alleen maar mediterrane planten, bloemen en kruiden. Al wandelend kom je uiteindelijk weer uit bij de oude haven.
Hotel Intercontinental Hôtel-Dieu
Nieuw, maar wel in een eeuwenoud jasje. Het Hôtel-Dieu is een gezichtsbepalend gebouw in Marseille, waar menig inwoner nog geboren is toen het nog dienst deed als ziekenhuis. 
Tot verdriet van de lokale bevolking stond de boel jarenlang leeg te verpieteren, tot hotelketen Intercontinental het gebouw kocht om in 2013 de geheel verbouwde deuren te openen. Niet goedkoop, nee, ik waarschuw maar vast, maar wat een fantastisch hotel! Echt dé plek als je wat te vieren hebt met je geliefde. 
Ik had een kamer met een eigen overdekt terras waar het in de zomer vast heerlijk toeven is, al schuilend voor de hitte. Er zijn twee restaurants, het bijzondere Alcyone (*) en het wat ‘gewonere’ Les Fenêtres (tevens ontbijtplek), allebei onder leiding van chefkok Lionel Lévy, met zijn variaties op bouille-abaisse waar ik al eerder over schreef. 
De bar is ook het vermelden waard, fijne plek om rond te hangen en bovendien maakt barman Xavier Gilly de heerlijkste creaties. In de zomer is er een enorm terras voor zowel bar als restaurants, van waaruit je een mooi uitzicht hebt over Marseille, de oude haven en de tegenover gelegen basiliek-op-de-heuvel.
Morgen (deel 4) wandelen we verder langs lekkere adresjes in Marseille.
De complete serie over Marseille staat intussen online: deel 1 , deel 2, deel 3, deel 4 en deel 5. Plus niet te vergeten het verhaal over de bouillabaisse waar het allemaal mee begon en mijn recept van de vissoep.
