Pimmetjes, zo heten ze bij ons thuis. Die ronde, luchtige, cake-achtige koekjes met chocola en sinaasappel die zo fijn weghappen, ware het niet dat er verdorie altijd te weinig in een rol zitten.

Uit een pak: LU PiM’s L’Original orange
Sinaasappelmarmelade 41% (glucose-fructosestroop, suiker, sinaasappelpulp 4,5%, geconcentreerd sinaasappelsap 1,4% (equivalent sinaasappelsap 1,4%), geconcentreerde sinaasappelpulp 0,6% (equivalent sinaasappelpulp 2,6%), geleermiddel (pectines), voedingszuur (citroenzuur), zuurteregelaars (calciumcitraat, natriumcitraat), natuurlijk sinaasappelaroma, verdikkingsmiddel (xanthaangom)), chocolade 24,9% (suiker, cacaomassa, cacaoboter, plantaardige oliën (illipe, mango sal, shea en palm in wisselende verhoudingen), aroma, emulgator (sojalecithine), lactose en melkeiwitten), tarwebloem, suiker, eieren, glucose-fructosestroop, koolzaadolie, rijsmiddelen ammoniumwaterstofcarbonaat, dinatriumdifosfaat, natriumwaterstofcarbonaat), zout, emulgator (sojalecithine).

In Engeland heb je ze ook, alleen heten ze daar ‘Jaffa cakes’. Logisch, de Engelsen hebben al een eigen Pimm’s, met dubbel M: een theekleurige cocktaildrank die traditioneel wordt aangevuld met ginger ale en een halve fruitkraam (stukjes appel, sinaasappel, komkommer en aardbei) tot een hoogst klassiek zomerdrankje. Oh, en vergeet het blaadje munt niet. Na de Hugo-hype en de Aperol Spritz-rage hoop ik vurig dat wij nu ook eens een Pimm’s-trend krijgen, want het is heerlijk spul.

Maar we dwalen af. Terug naar de koekjes. Ik heb nagevraagd bij fabrikant LU hoe het nou zit. De Jaffa cakes – vernoemd naar de appelsienen uit de gelijknamige stad in Israël – zijn uitgevonden in Engeland in 1927. Bij een koekfabriekenfusie met de Belgen in 1968 mocht voor het Europese continent wel het recept, maar niet de naam worden overgenomen. Toen werd het Pims. Niet eens ter ere van een afzwaaiende directeur – ‘de oude meneer Pim’ – maar omdat ze die merknaam ‘nog ergens hadden liggen’. Die 21 jaar later in het kader van de vooruitgang overigens werd bijgepunt tot PiM’s.

Behept met het doe-het-zelfvirus als ik ben, stonden ze al heel lang op mijn verlanglijstje. Diverse testrondes en hectoliters misbakselwegspoelthee volgden.

Maar nu ben ik eruit! Wel een waarschuwing vooraf: direct na een zelfgemaakte Pimmetje ‘een echte’ oppeuzelen is even schrikken. Ineens smaken ze wonderlijk zoet-chemisch en on-chocolade-achtig.  Zelf maken? Mijn recept voor Pimmetjes is intussen opgenomen in mijn kookboek De vrolijke tafel . Verkrijgbaar in de boekhandel of te bestellen via deze website.