Een echte must-do in Shanghai is xiaolongbao eten. Je spreekt het uit als ‘sjauwlongbauw’, en dan nog is het maar de vraag of je het goed doet, want het luistert nauw, dat Chinees. Het lijkt op iets tussen een dumpling en een ravioli, maar het zijn gestoomde minibroodjes gevuld met krab. Dé plek om ze in Shanghai te eten is midden in het oude, mooi opgekalefaterde centrum, bij de Brug van de Negen Hoeken, naast de YuYuan-tuin. Ik heb niet echt kunnen ontdekken of het restaurant een naam heeft, maar je kunt het niet missen want er staat altijd een rij, en elk mogelijk randje is bezet met etende mensen. Beneden, bij die rij, is het afhaalloket en kun je door een ruit ook zien hoe ze met razendsnel engelengeduld gemaakt worden. Op de tweede etage is het restaurant zelf. Nu ja, het oogt meer als een soort kantine, vol hongerige locals. Nog een verdieping hoger is het toeristenrestaurant, maar een béétje wereldreiziger gaat natuurlijk gezellig tussen de Chinezen zitten. Niemand spreekt Engels, maar hebben er maar één gerecht, namelijk de xiaolongbao, dus hoe moeilijk is het helemaal? Gewoon wat handen en voeten gebruiken en voor je het weet krijg je zo’n bamboe mandje vol van die heerlijke jongens voor je neus. Drankjes zijn er niet, en de theepotten die overal op tafel staan bevatten sojasaus, ik waarschuw maar even. Over waarschuwen gesproken: het is nog een hele kunst om ze een beetje beschaafd op te eten. In één keer lukte mij niet, want te groot, maar als je ze probeert – met stokjes, uiteraard – doormidden te happen, spuit het loeihete sap eruit. Maar dat maakt allemaal niets uit, want echt waar, ze zijn verrukkelijk, en ach, niemand kijkt hier op van een beetje geslurp en gespetter.