Een béétje kok heeft tegenwoordig een moestuin. Zo ook chef Luc Kusters van restaurant Bolenius. Het is altijd even zoeken waar het restaurant ook alweer zit, een tikje verloren tussen de kale, winderige torens van de Amsterdamse Zuidas met z’n saaie kantoormannen in allemaal dezelfde donkere pakken.
Kusters had al eerder een moestuin op een braakliggend stukje terrein, ik weet even niet waar die gebleven is – verdwenen onder de kantorenbouwwoede vermoed ik – maar nu is er na een jaar (!) ambtelijk geëmmer een nieuwe, kleinere moestuin. Gevestigd tussen het restaurant en een kinderdagverblijf. De juffen vonden het een puik idee en de kindertjes wilden wel komen helpen gieteren.
Toevallig begon voedingsexpert Jaap Seidell ook al over kinderen. Hij verrichtte de officiële opening en riep daarbij in herinnering dat slechts 1% van de kinderen genoeg groente per dag eet (al doen volwassenen het trouwens niet veel beter, met slechts 5% die de norm van 200 gram haalt…). Zijn oplossing kort samengevat: betrek kinderen, juist stadskinderen, bij het kweken van groente, dan gaan ze het daarna ook heus opeten.
Na de rondleiding door het nog prille perceel volgde in Bolenius een lichte, groene lunch, waar mogelijk met spul uit eigen tuin, aangevuld door de vaste eigen kweker, want helemaal zelfvoorzienend gaat niet lukken. Het bleek een kleurrijk, vrolijk, mooi uitziend menu met groente en bloemen in de hoofdrol en af en toe een geinige gimmick, zoals klompjes van wortelmousse, ook al smaakten die dan weer niet heel erg naar wortel.
Maar met stip het allerallerlekkerste was het groentedessert: een wit-groene creatie van lavendelijs met knalgroene doperwtjes en een coulis van het blad van Oostindische kers. 
Hemels. Bord helemaal leeggelikt. Kijk, dacht ik toen, groentetoetjes, díe zouden we vaker moeten inzetten om mensen (jong danwel oud) meer aan de groente te krijgen!
Op de weg terug naar huis fietste ik toevallig langs de Aemstel schooltuin, een steenworp verderop, waar allerhande grut met zichtbaar en hoorbaar plezier aan het moestuinieren was. Kinderen en groente, heus, het kan best. Laat ze er zoveel mogelijk mee spelen, dan komt de rest vanzelf. En zijn de kinderen van nu niet de restaurantbezoekers van morgen?
