Eerst het slechte nieuws: zongedroogde tomaten zijn in ons klimaat geen doen. Je kunt tomaten wel in de zon leggen, maar er gebeurt bar weinig, zelfs in mooie zomers. Maar gelukkig hebben we de oven nog. Sterker nog: Italianen roosteren ze zelf ook in de oven en stoppen ze daarna in winkelpotjes.
Uit een potje: Saclà Pomodori al forno e capperi
Halfgedroogde tomaten, zonnebloemolie, knoflook, kappertjes, zeezout, zuurteregelaar: citroenzuur.
In feite gaat het hier om halfgedroogde tomaten. Die zijn een stuk sappiger en tomatiger dan die roodbruine taaieschoenzoolfrutsels die ineens overal opdoken in de sla, meestal te onpas. Want ondanks onze spreekwoordelijke Nederlandse nuchterheid, zijn wij ook een volkje dat snel in het extreme schiet. Dat geldt voor oranjekoorts, Elfstedentochtmanie, WK-gekte, songfestivalrage, twitterfanatisme en acute glutenvrees, maar ook voor gedroogde tomaten.
Kiwi
Ik heb ruim mijn halve leven geheel gedroogdetomaatloos doorgebracht, maar dankzij ons aller reislust en de wereldwijde globalisering waaide de gedroogde tomaat op enig moment over uit Italië en al snel was er geen houden meer aan. Was het een decennium eerder nog de kiwi die elke salade opleukte, nu waren het die taaie reepjes die je eigenlijk eerst uren had moeten weken in water om er althans nog enigszins leven in te krijgen. Leermoment: áls je gedroogde tomaten gebruikt, neem dan liever die op olie, die hebben tenminste nog iets van sappigheid in zich. Nog beter: ga voor de halfgedroogde variant. In steeds meer winkels te vinden, waar vooral de sud ’n solletjes in opmars zijn. Maar zelf aan de bak is net zo makkelijk.
En wat doet een mens vervolgens met die tomaten? Zie hier wat suggesties voor heerlijke salades.
Mijn basisrecept voor ovengedroogde tomaten is intussen opgenomen in mijn kookboek Handboek Oven. Verkrijgbaar in de boekhandel of te bestellen via deze website.
