Nee, nou niet meteen gillen dat je niet van kippenlevertjes houdt! Dat doe ik zelf namelijk ook niet. Maar Rachel Khoo heeft in haar gisteren besproken boek Mijn Franse Keuken een recept staan van Pizza met kippenlevertjes, en dat bleek zelfs ik heerlijk te vinden. Dus dan jij vast ook. Doe eens gek en probeer het maar.
Ze noemt het zelf ‘Pizza lyonnaise’ omdat ze in Lyon te pas en te onpas met orgaanvlees in de weer gaan. Er gaan tomaten, kappertjes en rode ui in, plus citroenrasp voor de frisheid. En grappig genoeg ook een heel klein beetje gehakt, wat die levertjes wat minder heftig maakt, dus vooral niet weglaten (Slager: “U heeft zeker een feestje?”).
En het deeg is ook al een eigen creatie, want er gaat veel olijfolie in, wat het bijna focaccia-achtig maakt. Alleen, hoe Rachel er vier pizza’s uit weet te halen, is mij een raadsel. Bij mij ging hij op één grote bakplaat (40×40 cm) en was het een maaltijd voor twee.
Nodig voor 1 grote pizza:
Deeg:
250 g bloem
1 zakje gist (7 g)
60 ml olijfolie
150 ml warm water
1 tl zout
Deeg mengen en dan kneden op een met bloem bestoven werkvlak tot het deeg glad en elastisch is. Terug in de kom 30 minuten laten rijzen bij kamertemperatuur. Zet intussen vast de oven aan om voor te verwarmen (200 graden). Rol dan het deeg uit met een deegroller en trek/duw voorzichtig uit met je vingers (er komt nogal makkelijk een gat in). Leg op een met bakpapier beklede grote bakplaat.
Vulling:
150 g kippenlevertjes, fijngehakt
50 g rundergehakt
1 rode ui, fijngesnipperd
3 tomaten, fijngesneden, zonder aad
2 knoflooktenen, uit de knijper
2 eetl kappertjes, fijngehakt
2 eetl olijfolie
1 theel zout
3 takjes verse tijm, losgerist
1 eetl fijngehakte verse rozemarijn
½ theel zwarte peper uit de moelen
Garnering:
2 eetl fijngehakte peterselie
rasp van 1 citroen
Meng alle ingrediënten voor de vulling door elkaar en verdeel over het pizzadeeg. Bak 20 minuten in een voorverwarmde oven (200 graden) tot de bodem knapperig is. Bestrooi vlak voor het serveren met de peterselie en citroenrasp.
Kijk, dit was de mijne. Lijkt sprekend op die van Rachel, toch?
Dit recept komt zoals gezegd uit het boek Mijn Franse Keuken. Lees hier mijn recensie.
