Van de zomer was ik op een culinair tripje aan de beeldschone Wörthersee in Oostenrijk. Dat het weer daar razendsnel kan omslaan bleek toen een onschuldig uitziend plukje grijze wolken ineens losbarstte in een noodweer, net toen we de uitzichttoren wilden beklimmen. Dan maar in het restaurant beneden een kopje thee drinken. Ik zag in de vitrine een speciale tulband staan, een lokale specialiteit, zo begreep ik: Reindling. Een tulbandachtige brood-cake, waarbij de vulling op basis van walnoten er als een spiraal doorheen zit. Je zou denken dat het speciaal was vanwege die gedraaide uitzichttoren, maar nee, zo is ‘ie altijd. Overigens heet die toren eigenaardig genoeg de Pyramidenkogel, terwijl hij in de verste verte niks weg heeft van een piramide danwel een kogel. Enfin.
Lekker, al was hij wel een tikkie aan de droge kant, maar dat hoorde zo, verzekerde men mij. Een dag later kreeg ik het recept via Marcel Vanic, de gemütliche chefkok van het nabijgelegen casino in Velden. Laatst kwam ik het weer tegen en omdat het nu volop walnotentijd is, ben ik gaan bakken. Ik heb het recept iets aangepast, om de gevreesde droogte in te dammen. Al moet ik wel zeggen dat hij de dag zelf op z’n sappigst is, de dag erna is hij onherroepelijk wat droger. Maar weet je wat daar uitstekend tegen helpt? Een likje roomboter. Zalig!
Nodig voor 1 flinke tulbandvorm:
500 g bloem
250 ml lauwwarme melk
1 zakje gedroogde gist (7 g)
2 eieren
75 g suiker
1 eetl vanillesuiker
75 g gesmolten boter
snufje zout
evt. wat extra boter en bloem voor de vorm
wat poedersuiker voor erover
Vulling:
100 g walnoten
100 g rozijnen
100 g suiker
rasp van 1 citroen
1 volle eetl kaneel
± 25 g gesmolten boter
Deeg:
Zeef bloem en gist boven een kom. Doe suiker, vanillesuiker en zout erbij. Giet de gesmolten, afgekoelde boter erbij plus de losgeklopte eieren en de lauwwarme melk. Klop met de mixer met kneedhaken 5 minuten. Te kleverig? Lepeltje extra bloem erbij. Maak een bal, doe in de kom en laat een uurtje rijzen op een warme plek tot hij in volume verdubbeld is.
Vulling:
Hak de walnoten en meng met de rozijnen, citroenrasp, suiker en kaneel. (Niet de boter erdoor, die is voor later.)
Samenstellen:
Rol het deeg losjes uit met een deegroller tot een rechthoekige lap van 0,5-1 cm dik. 
Hoe groter de lap, hoe mooier de vulling straks als een spiraal door de tulband zit. Bestrijk met gesmolten boter. Strooi de vulling erover. Rol op in de lengte. 
Vet een tulbandvorm in met boter en bepoeder met bloem, tenzij je (zoals ik) een siliconenvorm hebt, dan hoeft dat niet. Leg de rol als een krans in de vorm. Let op dat de uiteindes niet te dun zijn, dan krijg je geen mooie gelijkmatige tulband. Bestrijk weer met gesmolten boter. 
Laat liefst nog een half uurtje rijzen als je de tijd hebt, daar wordt hij alleen maar luchtiger van, zie het verschil tussen foto links en rechts.
Bakken:
Zorg dat de oven voorverwarmd is op 160 °C. Bak de tulband iets onder het midden van de oven op het rooster in ± 40 minuten gaar en licht-goudbruin. Het kan per oven verschillen, dus hou ‘m in de gaten. Laat afkoelen en bestrooi met poedersuiker.
P.S. O ja, nog voor je een stuk Reindling op hebt, is het aan de Wörthersee meestal al weer opgeklaard. Zie het uitzicht nog geen kwartiertje later!
Bewaar dit recept als pin op Pinterest:
