Het boek verscheen al eerder in 2011, maar kennelijk deed het toen niet zoveel, daarom probeert Jeroen Meus het opnieuw met een uitgave van Dagelijkse kost 1, maar nu inclusief verklarende woordenlijst Vlaams-Nederlands. Vorige week mocht ik hem interviewen voor Trouw, dat kun je a.s. zaterdag lezen in de krant.
Kookheld
Ieder land krijgt de helden die het verdient. Ook op kookgebied. Wij moeten het doen met Herman den Blijker, onze zuiderburen hebben Jeroen Meus. De ideale boy-next-door die met een onweerstaanbare mix van charme en bravoure moeiteloos de heerlijkste gerechten in elkaar tovert in het Vlaamse tv-programma Dagelijkse Kost, waar in België intussen al vijf kookboeken van verschenen. Jeroen-liefhebbers hingen al eerder aan zijn lippen in het zeer bezienswaardige kookprogramma Plat préferé (ook met kookboek) waar ik allebei ook al eerder over schreef.
Competitie
Zoek de verschillen tussen het boek uit 2011 en die uit 2013. Inderdaad, de verwijzing naar de Belgische tv-zender één is weggehaald. Verder is hij hetzelfde. O nee, in deze nieuwe uitgave is de achterflap aangepast. Daar stond voorheen: “Koken is geen competitie.” Dat was nou juist de spijker zo mooi op de kop! Kom d’r namelijk eens om bij Nederlandse kooktelevisie, daar is het enkel en alleen culi-wedijver wat de klok slaat. Het gaat niet om lekker eten, welnee, bij ons wil iedereen tegen elkaar chefkokje spelen in een echte koksbuis, en dan lekker prutsen met een veeg van dit en een zalf van zus en een mousse van zo. En dan maar meebabbelen met de jury over ‘gerechtjes’ en ‘een zuurtje’. Nee dan Jeroen! Die is chefkok, maar toch de vleesgeworden normaalheid zelve. En dat levert elke dag een zeer smakelijk gerecht op, zonder poespas. Daar kun je mee thuiskomen.
Rechttoe-rechtaan
Ook het boek is geheel wars van poespas. Korte introducties, af en toe een tip, maar verder vooral recepten, pagina na pagina. Steevast voorzien van een grote close-upfoto. Geen artistiek gedoe of scherpte-dieptegefrutsel, nee gewoon rechttoe-rechtaan registreren wat er op het bord ligt. Voor echte Jeroen-fans is het misschien alleen een kleine teleurstelling dat je niet zo veel van hemzelf merkt. Je ziet hem incidenteel een krop sla rondslingeren, maar in de teksten is hij zo goed als afwezig. Af en toe staat er “Deze eenvoudige pastaschotel maakt Jeroen regelmatig voor zichzelf”. Of nee, elders staat er weer “Ik gebruik eieren deze keer voor een dessert”. Een tikje inconsequent.
Ingesandwiched
Over inconsequent gesproken: de indeling is ronduit wonderlijk. Zo begint het boek met spaghetti, daarna varkenskotelet, gevolgd door een moelleux van chocola en dan weer vis. Of neem de marsepeinsnoepjes, die zitten vrolijk ingesandwiched tussen uiensoep en pizza. Ook jammer is dat er slechts voorin een beknopte inhoudsopgave zit, achterin is geen geen register op ingrediënt of gerecht, waardoor het lastig zoeken is. Met zo’n dik boek hadden daar toch wel wat paginaatjes voor kunnen worden ingeruimd?
Friteuse
Maar verder geen gezeur hoor. Prima recepten, allemaal kunnen ze zó vanavond nog op tafel. En dat Vlaams is leuk hè: ajuin, stoemp, ballekes met seldersaus, kippenbillen, witloof en ham (hee, geen hesp? Nee, ik heb vorige week van Jeroen geleerd dat zulks geen correct Vlaams is, nooit geweten!). De verklarende woordenlijst achterin, ‘Plezant=leuk’ is een geinige toevoeging. Al kunnen de meeste ‘Ollanders heus wel zelf verzinnen dat een ‘Friteuse’ een ‘Frituurpan’ is ;-). En oja, hier kun je online alle televisie-afleveringen nakijken, zij het in verkorte uitvoering. En anders is er vanavond om kwart over zes weer een verse aflevering.
Zoals gezegd kun je aanstaande zaterdag mijn uitgebreide interview lezen in Trouw. Maar morgen hier eerst even een recept uit het boek.
Jeroen Meus, Dagelijkse Kost 1, uitgeverij Becht, ISBN 9789023014072, 19,95 euro.