Ik had even een heimweemomentje, midden in een noord-Franse supermarkt. En het ging niet eens om een hoogwaardig culinaire herinnering, alleen maar om een simpele bak met ‘carottes râpées’, geraspte wortelen. Toen ik een jaartje Frans studeerde aan de Sorbonne, driehonderd jaar geleden, was dat hét lunchvoedsel van de Parisiennes. Ik volgde colleges in een minuscule faculteit die huisde in het Grand Palais, u weet wel, van die imponerende tentoonstellingen.

Magnetron
Maar de studenten zaten weggestopt in een onopvallend, wat afgekloven hoekje, vlakbij de Pont Alexandre III, waar de kantine op uitkeek. Nu ja, kantine, een kleine ruimte met een magnetron om zelf meegenomen etenswaren in op te warmen en een vitrine met bakjes voorgeraspte wortel. Wortelsalade is een groot woord. Geen tomaatje, geen komkommer, geen olijfje om de boel op te leuken. De enige toevoeging zat erdoorheen: een vinaigrette met mosterd. Want kale wortelrasp, daar halen Parisiennes dan weer hun neusjes voor op.

Citroen uit Sicilië
En nu stond ik dus op een nazomerse zaterdag ineens in de supermarché bij een koelschap vol wortelbakken. Wij kennen Bonduelle hier vooral van de blikjes, maar in Frankrijk doen ze ook in gekoelde wortelrasp. Met citroen uit Sicilië, toe maar. Alhoewel, 0,6%, dat haal je er niet uit natuurlijk. Als doorgewinterd etikettenlezer viel me ook de waarschuwing op: ‘Kan sporen bevatten van gluten, selderij, melk, schaal- en schelpdieren, eieren of vis’. Die simpele wortelen hebben kennelijk een heel wat spannender leven gehad dan je zou vermoeden. Gek genoeg ontbrak dan weer die andere grote allergeen: noten. Terwijl wortel en noten zo’n fijne combinatie zijn.

Uit een bak: Bonduelle carottes râpées
Inhoud: Wortel (81%), water, koolzaadolie, wijnazijn, zout, suiker, sap van Siciliaanse citroen (0,6%), dijonmosterd (water, mosterdzaad, wijnazijn, zout), gemodificeerd aardappelzetmeel, citroenraspextract, verdikkingsmiddelen: xanthaangom, guargom, antioxidant: ascorbinezuur, knoflookpuree, natuurlijk peperaroma.

Zelf aan de rasp?
Nodig voor 4 personen:
250 g winterpeen
1 friszuur appeltje
1 citroen
ferme scheut notenolie (of olijfolie)
50 gr gedroogde abrikozen
50 g dadels
50 gr ongezouten cashewnoten
1 eetl dijonmosterd
zout & peper uit de molen
optie: handje peterselie of koriander

Pers de citroen uit boven een grote kom. Doe mosterd, zout, peper en olie erbij en klop met een garde tot een smeuïg geheel. Rasp de wortel tot grove slierten, dat gaat het snelst in een keukenmachine of met een mandoline. Schep meteen door de saus tegen het verkleuren. Schil de appel, verwijder het klokhuis en rasp eveneens of snij in elegante kleine blokjes. Schep meteen door de wortel met saus, ook weer tegen het verkleuren. Verwijder de pitten uit de dadels en snij in stukjes. Snij de abrikozen in reepjes. Hak de cashewnoten grof. Schep alles door de wortel en serveer in een mooie grote schaal. Garneer desgewenst met wat gehakte peterselie of koriander.

Tips:

1. Rasp de wortel vooral niet te fijn, dan wordt het een pruttig geheel.
2. Notenolie (walnoten, hazelnoten) is heerlijk, maar wordt snel ranzig, dus proef eerst even.
3. Te zuur? Lepeltje (poeder)suiker erdoor. Of meer olie.
4. Nog lekkerder: de cashewnoten eerst even roosteren in een droge koekenpan.
5. Exotisch: een theelepel komijnpoeder door de dressing.

P.S. De smaak te pakken gekregen van het koken zonder pakjes? Dan zijn er mijn antipakjeskookboeken Koken met Karin Zónder pakjes & zakjes, het vervolg, dat luistert naar de titel Zónder pakjes & zakjes 2, of handig deel 1 + 2 samen in de voordelige dubbeldikke verzamelbundel Het grote zónder pakjes & zakjes boek .