Nu ik toch bezig ben met praktische tips over Valencia, ik zei het al eerder, huur een fiets. En nu niet lachen, maar probeer eens een elektrische fiets. Het leek mij ook eerder iets voor ouden-van-dagen dan voor kwieke, geroutineerde stadsfietsers uit Holland, maar in Valencia is het reuze hip. Ik moet toegeven: ik was na één minuut verkocht. Het lijkt net of iemand je af en toe een lekker duwtje in de rug geeft, reuze prettig. Misschien niet zo nodig in de nauwe, drukke straatjes van het centrum, maar wel zoevend door die geweldige parkachtige rivierbedding die dwars door de hele stad loopt.

Ooit in de jaren vijftig, na een fikse overstroming besloot men om de rivier voortaan om te leiden buiten de stad. Franco wilde er vervolgens een snelweg van maken, maar om wonderbaarlijke redenen heeft dat idee het niet gered en werd het een langgerekt park dat overal weer anders is. De ideale fietsroute naar het strand, de haven en de marina, die best een eindje weg liggen van het centrum.

Dit is deel veertien in de serie Lekkers uit Valencia. Terug naar aflevering 1 (Mercado Central), 2 (Bodega Montaña), 3 (paella), 4 (horchata), 5 (fartons), 6 (Café de las Horas), 7 (Agua de Valencia), 8 (sangria), 9 (la Pulperia) 10 (restaurant Vertical), 11 (restaurant Samsha), 12 (hotel Ad Hoc) en 13 (hotel/restaurant La Mozaira). Morgen gaan we met een gids op stap.