Soms bekruipt mij de vrees dat er een onoverbrugbare kloof is tussen mij en mijn lezers. Het meest frappante voorbeeld is Beef chimichurri. Al sinds de commercial met Geer en Goor heb ik een aversie tegen dit pakje, maar hele hordes zijn er kennelijk dol op want week in, week uit krijg ik verzoekjes om dit product eens te tackelen in mijn antipakjesrubriek in Trouw. Mijn vriendin Sol uit Uruguay heeft een keer de echte versie voor me gemaakt: houtgeroosterde biefstuk met een aromatische, zure kruidensaus die het vlees heerlijk oppept.
Maar wat is Beef chimichurri volgens Knorr? Dit:
Rijstmix met aardappel: Rijst, aardappel 11%, zout, tomaat, olijfolie, zwarte peper, aroma, plantaardig vet, gistextract, dextrose.
Sausmix: Maltodextrine, zout, suiker, appel, peterselie, cayennepeper, ui, bieslook, zwarte peper, tomatenpuree, oregano, olijfolie, citroensap, aardappelzetmeel, aroma, plantaardig vet, gistextract, dextrose.
Marinademix: Zout, suiker, aroma, maltodextrine, ui, cayennepeper, citroensap, peterselie, olijfolie, rookaroma, plantaardig vet, dextrose.
Amandelstukjes: Amandel.
Zelf toevoegen: Biefstuk, paprika, peultjes, crème fraîche, water, olie.
Bovenin die van Knorr, onderin die van mezelf.
Zoet-zoute wokschotel
Ik had ooit dapper zo’n pakje gekocht, maar dat stond vervolgens te verstoffen in mijn voorraadkast omdat ik me er maar niet toe kon zetten. Gelukkig blijft dit soort spul jaren goed. Maar nu moest het er toch maar eens van komen. Eerst proeven. Het bleek een zoet-zoute wokschotel van reepjes biefstuk gemarineerd in rookaroma, gelardeerd met vrolijke groene peultjes en dito ruitjes rode paprika, minispikkeltjes amandel en een bremzout groen sausje. Oh, en ook nog rijst met volstrekt smakeloze flinters aardappel waar je om onduidelijke redenen een bekertje crème fraîche doorheen moet roeren. Om met mijn Volkskrant-collega Onno Kleyn te spreken: een typisch hatsekidee-gerecht.
Recept
Waarom eten mensen dit? Hoe kan dit op menig tafel een familiefavoriet zijn? Wat weer leidt tot de nederige vraag: wie ben ik als nuffige culimevrouw om diegenen hun plezier te ontzeggen? Enfin. Ik heb een poging gewaagd die Zuid-Amerikanen beslist niet zullen pikken, maar die pakjesverslaafden hopelijk tegemoet komen.
Zelf maken?
Helaas pindakaas, dit recept staat niet meer online omdat het intussen is opgenomen in mijn nieuwe kookboek Slim zónder pakjes & zakjes. Verkrijgbaar in de boekhandel of te bestellen via deze website.
