Dat heb ik weer. Net nadat ik mij sufgepiekerd heb over vegetarische antipakjesrecepten, komt Verstegen met een zesdelige kruidenmixlijn speciaal voor vegetarische gerechten. We schijnen al met ruim 80% te zijn, wij Nederlandse flexitariërs die steeds vaker een dagje geen vlees eten. Gek genoeg hebben pakjesmakers daar zo te zien niks mee te schaften. Let maar eens op in de schappen van het supertrio Knorr-Maggi-Honig: het is een en al vlees dat de klok slaat. Nu ja, vooral kipfilet. En af en toe gehakt. Maar de vegetariër of flexitariër kan het schudden.

Voor mijn nieuwe (tweede) antipakjeskookboek plaatste mij dat voor een probleem. Geheel de tijdgeest indachtig wilde ik juist wél veel vleesloze mogelijkheden in het boek opnemen, wat enige culinaire creativiteit vergde. Maar net toen ik het manuscript had ingeleverd, kwam Verstegen dus met die speciale flexitariërzakjes. Dat heb ik weer. Te laat voor mijn boek, maar gelukkig heb ik krant en website nog.

Uit een zakje: Verstegen mix voor vegetarische lasagne melanzane
Inhoud: Groenten (tomaat, rode ui, olijf, knoflook), kruiden (10% oregano, 9% basilicum, 4% tijm), specerijen (peper, 0,5% nootmuskaat), zeezout.
Zelf toevoegen: aubergine, tomaten, mozzarella, Parmezaanse kaas

De keuze viel op de lasagne melanzane, een groentestapelgerecht waar overigens geen pasta aan te pas komt. Het verrassend volle kruidenzakje, bedoeld voor eenmalig gebruik voor 2 à 3 personen, blijkt voor de helft te bestaan uit gevriesdroogde groente. Dat zorgt voor volume en vrolijke spikkeltjes, maar doet hoegenaamd niks voor de smaak. Net zomin als die halve procent nootmuskaat. Nee, we moeten het vooral van de oregano hebben, zo blijkt.

Verder gaan onervaren koks beslist het schip in: op het zakje staat dat de aubergine meteen in de ovenschaal kan, maar na slechts 15 minuten oventijd zit je toch echt met rauwe, oneetbare aubergine opgescheept. Op het online instructiefilmpje wordt de aubergine wél eerst gebakken. Dat deed ik ook, maar dan in de oven, veel makkelijker en minder olieslurpend dan in de pan. Eerlijk is eerlijk, allebei de versies waren lekker, hoewel de voorkeur van het testteam toch neigde naar de mijne, vanwege het aroma van de verse tijm.

Helaas pindakaas, dit recept staat niet meer online. Maar er staan genoeg andere recepten op deze site, en anders zijn er altijd nog mijn kookboeken.