Het wil nog maar niet voorjaren. Om me heen snuft, snuift en proest iedereen dat het een lieve lust is. Tijd voor een gezonde boost. Vitamines enzo. Veel fruit dus. En de ideale manier voor het verwerken van wagonladingen fruit is natuurlijk het sap- en smoothie-gebeuren. Alleen, nou weet ik niet of het aan mij ligt, maar ik vind smoothies vaak zo bewerkelijk. Het klinkt zo leuk, alles in de blender, wortel, appel, ananas-die-verdorie-net-niet-helemaal-rijp-blijkt, mango-die-juist-te-pruttig-is, komkommer-want-is-lekker-fris, duimpje gember, handje frambozen uit de vriezer, loslopend stengeltje bleekselderij en vooral ook die zielige, verschrompelde, finaal vergeten winkeldochters op de fruitschaal, hoppekee, niet allemaal tegelijk natuurlijk, maar in zorgvuldig samengestelde onvergetelijke en elke dag weer andere smaakcombinaties. Maar dat werkt bij mij toch niet helemaal. Bij alles in de blender eindig je vaak met een weliswaar fraai pastelkleurige, maar wel dikke, beton-achtige substantie waar geen rietje doorheen komt. Meer iets om te lepelen. Fijn en gezond, al die vezels, maar toch wat heftig op de vroege morgen.

Sapcentrifuge
Dus dan moet er toch sap door. Een kant-en-klare maar verantwoorde fles appelsap, perensap of wortelsap biedt uitkomst, maar vind ik stiekem toch een beetje een kunstgreep als ik met vérs fruit aan de slag wil. Melk kan ook, maar dan wordt het een milkshake, en daar ben ik niet zo van, ik hou het liever bij puur fruit. Dus dan sta je toch maar weer wat appels en wortels in een sapcentrifuge te gooien, althans in mijn geval de keukenmachine met een los sap-onderdeel, waarbij er altijd weer verbijsterend veel fruit nodig is voor een beetje sap omdat het meeste aan schillen, pitten en vezelpulp achterblijft in de ronddraaiende zeef, die overigens altijd weer een pokkewerk is om schoon te maken, dus al persend kan ik daar altijd al weer tegenop zien. Ik dacht dat een slowjuicer geitenwollensokkengezondheidsonzin was, maar nou hoorde ik laatst iemand die ik zeer hoog acht mij verzekeren dat je daarmee veel meer sap uit je spullen krijgt. Enfin, ik heb het slechts van horen zeggen, ik heb geen slowjuicer en ik kan er echt niet nóg een appaat bijhebben in mijn keuken.

Citruspers
Terug naar de blender. Die zo’n heerlijk mooi luchtig effect geeft mét schuimlaagje. Maar sinaasappels en grapefruits in de blender, dat werkt niet goed, vanwege al die velletjes en vliesjes, dus die zijn toch handiger om even met de hand uit te persen met de citruspers. Resultaat: twee prachtglazen smoothie, maar wel een vuile sapcentrifuge, blender en citruspers. Zo’n glas heb je in drie ferme slokken op, maar daarna zit je met een berg afwas waar je u tegen zegt. Waardoor je de volgende dag toch weer even over een drempeltje heen moet voordat je opnieuw creatief gaat sappen. Enfin. Misschien doe ik iets helemaal verkeerd? Voorlopig blijf ik gewoon riante voorraaden fruit inslaan. Dan moet ik wel.