Sinds ik ooit juryvoorzitter was bij een frambozenreceptenwedstrijd en als dank voor mijn diensten van de organiserende Limburgse kweker Raspberry-Maxx een emmer met negen kilo frambozen kreeg, ben ik verslingerd geraakt. Elk jaar steken de frambozenemmerkriebels weer op. Wat doet een mens met negen kilo van het allerlekkerste zomerfruit? Jam maken natuurlijk.

Zoveel van die tere vruchtjes in een emmer, die drukken elkaar onvermijdelijk plat. De bovenste laag gaat nog, daaronder wordt het al snel pruttig. Maar laat dat nou net ideaal zijn voor jam. Zo komt de natuurlijke pectine uit de vruchten goed vrij en krijg je een mooie structuur jam. Trouwens ook ijs en limonadesiroop, maar dan nog krijg ik alles er nooit in één keer doorheen gejast. De helft verdwijnt in de vriezer om hartje winter een nieuwe lading jam mee te maken.

Toen echt het allerlaatste potje leeg was, heb ik een potje frambozenjam bij het Vlaamsch Broodhuys gekocht, u weet wel, van dat heerlijke, designprijswinnende brood. Suikervrij, zag ik pas bij thuiskomst. Volgens mij mag het dan volgens de Warenwet geen jam heten, maar alla. De kleur was bruinig, de smaak onmiskenbaar frambozig, maar ook wat unheimisch. Apart. Geen succes. Ik ben maar snel weer een emmer frambozen gaan halen.

Heeft u geen emmer? Met een paar bakjes van de groenteboer kan het natuurlijk ook.

Zelf maken? Mijn frambozenjamrecept is intussen opgenomen in mijn kookboek Zonder pakjes & Zakjes 2, en natuurlijk staat het ook in de dubbeldikke verzamelbundel Het grote zónder pakjes & zakjes kookboek. Verkrijgbaar in de boekhandel of te bestellen via deze website.