Vooruit, we doen nog een croquettes de crevettes in het kader van Brusselicious. Gisteren schreef ik al over een klassiek etablissement, maar om de hoek zit er nog eentje: Aux Armes de Bruxelles. Midden in een ordinaire straat vol toeristenfuiken is dit volgens welingevoerde Brusselse bronnen nog een bastion van Brusseligheid. Intussen is het restaurant weliswaar overgenomen door Japanners (!), maar in het overnamecontract is gespecificeerd dat er niets mocht veranderen aan het interieur, de menukaart, de receptuur. Dat er nog altijd een voornamelijk lokale clientèle komt, bewijst dat dat is gelukt. Ook veel keurige oudere dames alleen, danwel heren met voorgeknoopt servet die in hun eentje genieten van een klassieke crèpes suzette. Tal van klassiekers op de kaart. Zoals een puike vol-au-vent met ferme stukken kip.

Een delicate waterzooi met fleurige julienne van lentegroente.

Zelfs kalfshersenen mogen niet ontbreken, waar zie je die nog tegenwoordig?

Maar we kwamen voor de garnaalkroketten.

Die zijn eerder rond dan langwerpig, als een soort ferme bitterbal. Maar dan wel een hele deftige bitterbal. Romige vulling omhuld door een bijna onmogelijk dun, knapperig korstje. Ik geloof dat ik dit toch de lekkerste vind. Maar ik moet snel weer eens terug om het nog eens opnieuw te gaan testen.