Jeugdsentiment! En ze bestaan nog gewoon, voor slechts 1,29 euro! Dan heb ik het over kant-en-klare tompoezen uit een pak van het merk Smelik. Lees: twee lange plakken gebakken bladerdeeg (onvervalste kartonsmaak), een zakje puddingpoeder (buitengemeen klef-chemisch), en een zakje roze glazuur (deed pijn aan zowel ogen als tanden). Ik was er dol op, als kind in de jaren zeventig.
Intussen ben ik verslingerd geraakt aan de tompoezen van de HEMA, die hebben dat karakteristieke je-ne-sais-quoi kunstmatige in vergelijking met zorgvuldig ambachtelijk vervaardigde tompouces van de betere banketbakker. Zo zie je maar, ook als eetschrijver heb je soms van die onlogische voorkeuren.
Maar alle tompoezen van Nederland verbleken bij apetrots 100% zelfgemaakte huisvlijt. En dat kun jij nu thuis ook, met mijn tompoezenrecept, zoals dat intussen is opgenomen in mijn kookboek Handboek Oven. Verkrijgbaar in de boekhandel of te bestellen via deze website.
Even voor de zekerheid. NIET DEZE:
Smelik tompoezen
Bladerdeeg: tarwebloem, roomboter, zout.
Puddingpoeder: suiker, gemodificeerd zetmeel, droge melkbestanddelen, volle melkpoeder, plantaardig vet, stabilisator (calciumacetaat, difosfaten) < 2%, gedroogde glucosestroop, emulgator (E472b, E471), aroma, zout, natuurlijk kleurstoffen (riboflavine, annatto).
Suikerglazuur: suiker, glucosestroop, water, conserveermiddel (kaliumsorbaat).
MAAR DEZE:
