Overal in Bretagne en Normandië kom je ze tegen: oesters, oesterkwekers, oesterreservoirs en oestersnackbars. Zoals deze aan de baai van Mont Saint-Michel, met uitzicht in de verte op de wereldberoemde toeristenattractie.

Maar ook dit oesteretablissement bleek de reis waard. Op de kaart alleen oesters, mosselen en wijn. Geen friet, want dat is zonde van de mosselen (‘Vet verdringt de natuurlijke aroma’s van de mossel’ zegt de menukaart), dus alleen stokbrood. De mosselen zijn die fijne kleine jongens, de moules de bouchot de la baie du Mont Saint-Michel, het enige zeeproduct met een AOC-label.

Maar wij kwamen voor de oesters. De beroemde platte ‘Cancalaises’ vernoemd naar het nabijgelegen plaatsje Cancale waar inderdaad bij eb pal naast de boulevard enorme oesterbanken zichtbaar zijn. Ze werden geserveerd op een plastic bordje met een plastic mesje (?), een partje citroen, wat (uiteraard gezouten) boter en stokbrood. Hemels lekker. Meer heeft een mens niet nodig om gelukkig te zijn.

Dégustation Jean-Luc Tonneau, Le Vivier sur Mer, Bretagne.

Dit is deel 5 in de serie Lekker Frankrijk. Morgen deel 6: karamelsnoepjes.