En ineens staat er dan langs de boulevard van een niksig Normandisch kustdorpje een prachtig knalgeel oud Renault-busje met ‘frites’ erop. Gerund door twee jongedames die tussen de klanten door op een bankje steeds weer even aardappels gaan zitten te schillen, bijgestaan door een lieve jongeman met gitaar. Vervolgens gingen de aardappels in de bus door een heus frietsnijdertje en daarna in de hete olie.

Snel ging het niet, maar het bleek het wachten meer dan waard. Sterker nog, dit bleek de lekkerste patat die ik ooit gegeten heb! Knapperig, crunchy van buiten, smeuïg-los van binnen en vol van smaak. Met zelfgemaakte mayonaise erbij. Er was overigens de keuze uit diverse zelfgemaakte sauzen, maar ‘basilicum-parmezaan’ en ‘camembert-tijm’ leken me allebei nogal wonderlijk bij patat. In alle gelukzaligheid ben ik helaas finaal vergeten om de dames hun recept te ontfutselen. En de volgende ochtend bleek de bus verdwenen… Maar mocht je hem op je eerstvolgende vakantie tegenkomen, onmiddellijk remmen!

Dit is deel 2 in de serie Lekker Frankrijk. Na het weekend gaan we verder met deel 3: chocononnetjes.