Het is komkommertijd. Al een tijdje. De EHEC-bacterie gooide even roet in het eten, maar intussen is iedereen toch weer vrolijk aan de komkommer, hoop ik? Lekker hoor! Ik schreef al eerder over de tas met groente die ik kreeg van Versvandekweker.nl, de bestelwinkel van een aantal verzamelde Westlandse kwekers. In die tas zaten ook vier komkommertjes, twee dunne donkere, en twee iets bollere bleke.

Wat is het verschil? Hoe meneer Koken met Karin en ik ook proefden, ze smaakten ons hetzelfde. Behalve dan dat je bij de donkergroene de tikje stevige schil nog proefde, en het bij de lichtgroene leek of ‘ie al geschild was, qua smaak. De lichtgroene blijkt Delizia te heten, de dunne donkere luistert naar de naam Asian Crock, omdat hij door zijn stekelige huid doet denken aan een krokodil, zegt de kweker. Maar belangrijker is dat het allebei kleintjes zijn, kleine komkommers zijn over het algemeen veel smakelijker dan grote jongens.

En dan? Dan is het leven soms ineens zo simpel: komkommers met schil en al in plakjes schaven, wat lekkere olijfolie en een sprietje wittewijnazijn erdoor, zout, peper en een ferme handvol verse dille. Daar kan niks tegenop.