Er viel een Italiaans groen kookboek in de bus, waarvan de titel niet eens vertaald is: La cucina verde. Een malle ontwikkeling, waar ik al eerder over schreef. Gelukkig is er wel een Nederlandse ondertitel (‘de heerlijkste Italiaanse groentegerechten’), zodat je tenminste zeker weet dat je niet per ongeluk met een buitenlands boek zit opgescheept waar je geen letter van begrijpt. Groente is in, groente is hot, groente is terug van weggeweest. Mooi!
La nonna
Maar los daarvan schuilt de grote aantrekkelijkheid van dit boek in de beeldschone illustraties van Larissa Bertonasco. Ze gaf al eerder haar eigen kookboek uit, met recepten van haar oma, La nonna, la cucina, la vita – ja, ook al onvertaald gebleven – maar dit keer nam ze alleen de visuele kant voor haar rekening. De recepten komen van chefkok Carlo Bernasconi, die in de inleiding vertelt dat hij vooral is geïnspireerd door zijn… juist… nonna. Ach ja, willen we niet allemaal een Italiaanse oma? Die van mij was ontegenzeggelijk de liefste oma van de hele wereld, maar op culinair gebied kan ik me uitsluitend haar gestoofde tuttifrutti herinneren. En daar is niks Italiaans aan.
Goethe
Maar we dwalen af. Terug naar de Italiaanse groenten. Goethe was er al dol op, in 1786: “Op de pleinen is het op marktdagen erg vol, talloze groenten en vruchten, naar hartelust knoflook en uien. Overigens zijn ze de hele dag door aan het schreeuwen, grappen maken en zingen, ze dringen zich op en bakkeleien, juichen en lachen onophoudelijk. De zachte lucht, het goedkope voedsel maakt dat ze onbezorgd leven.” Niks nieuws onder de zon anno 2010.
Venkelwerkwoord
In het boek komen in 18 hoofdstukken de 18 meest voorkomende groenten aan bod, van artisjok via courgette, venkel en paprika tot radicchio en aubergine. Alleen de polenta (maïsmeel) ertussen doet wat gek aan. Elk hoofdstuk begint met een herinnering van de auteur, gecombineerd met wat algemene informatie alsook leuke wetenswaardigheden zoals over venkel (finocchio): ‘Rauw gegeten verjaagt hij onaangename mondgeur – naar het schijnt een geliefde truc van wijnhandelaren om de neveneffecten van hun beroep te verdoezelen’, wat intussen zelfs een heus werkwoord heeft opgeleverd, infinocchiare. Kijk, dat vind ik nou leuk.
Tweetalig
En de recepten? Eenvoudig en zonder speciale ingrediënten van dat ene boertje in dat dorpje op Sicilië, dus maakbaar voor iedereen. Veel bekende klassiekers (frittata, gnocchi, macaroni alla Norma) maar ook varianten als carpaccio van eekhoorntjesbrood en groente en een tarte tatin van venkel. De recepttitels zijn zowel in het Italiaans als in het Nederlands, wat ik altijd prettig vind in een kookboek. Dan kun je straks op vakantie tenminste heel relaxed tegen de ober zeggen: ‘Doet u mij maar een Cipollotti glassati al marsala, of nee, weet u wat, geef me toch maar de Maltagliati con carciofini e piselli.’
Morgen een recept uit het boek!
Carlo Bernasconi , La cucina verde, uitgeverij Becht, ISBN 9789023013013, € 18,50
