Yakitori, dat zijn sateetjes op z’n Japans. ‘Yaki’ is Japans voor geroosterd, ‘Tori’ betekent gevogelte. Maar er kan veel meer dan kip aan een spiesje. Onlangs verscheen er het kookboekje Yakitori! met alleen maar hapjes op stokjes, wel 35 verschillende.

Japanse prikkers
En die zien er alle 35 even verleidelijk uit. Daarmee blijkt meteen dat de benaming saté nogal mank gaat, hier niks geen grote hompen vlees in klonterende massa’s pindasaus, maar verfijnde hapjes. Bedoeld als amuse of voorgerecht. En natuurlijk allemaal met een Aziatische touch, het barst van de tofu, gember, sojasaus en sesamzaadjes. Zelfs de prikkers zijn bij voorkeur Kushi’s, Japanse houten of bamboe stokjes. Maar ik stuit ook op een verrassende Italiaanse kipyakitori met Parmezaanse kaas en tijm (gek genoeg dan weer wél met een kommetje rijst en dipbakje sojasaus erbij).

Eend en tonijn
Zoals de vertaling van de naam al doet vermoeden veel kip dus, maar ook gehaktballetjes, zoals de kalfsvleesballetjes met mozzarella (ben benieuwd hoe dat er ná het grillen uitziet, plakt die mozzarella niet aan alle kanten vast?). En eend, konijn, zalm, tonijn en garnalen. Zelfs aardbeien en komkommer komen voorbij.

Sushi en tempura
Zelfs sushi  en tempura staan in het boek, en dan niet eens aan stokjes geregen, dus ik weet niet helemaal wat ze hier tussen doen. Dat neemt niet weg dat ze er beeldschoon uitzien. En ach ja, je éét ze natuurlijk weer wel met stokjes.

Sandra Mahut, Yakitori!, uitgeverij Becht, 9789023012573, € 11,00