Hoe is het toch met mijn nijvere moestuinhobby? Welnu, de boel groeit -mede dankzij het weer- als de spreekwoordelijke kool.(Ziehier de reeds half geplunderde pot, maar het groeit moeiteloos weer aan)
De rucola zag er een tijdlang uit als doodgewone groene blaadjes, maar begint nu toch z’n karakteristieke kartelwerk te vertonen. En ze zijn lekker pittig. De bietjes zorgen voor veel blad (red chard) dat dankbaar en reuze decoratief dankzij de rode stengeltjes zijn weg vind naar de sla, maar onder de grond valt helaas nog niet veel te bespeuren. Maar
ik heb er natuurlijk ook veel te veel in een pot gezet, ik weet het, ik weet het… De radijzenblaadjes swingen de pan uit, hoewel ik er slechts twee heb kunnen vinden die al eetbaar waren, de rest moet nog een beetje aansterken.

En wat doet een mens met al dat groen? Een simpele salade van maken, met een eenvoudig doch doeltreffende vinaigrette van puike olijfolie, fijne azijn (ik had vijgenazijn), wat mosterd, zout en peper. Simpelweg perfect.