Ontbijten in Amerika, ik vind het een feest. Liefst in zo’n ouderwetse diner, bij binnenkomst ruikend naar biscuits en gravy terwijl al wat oudere serveersters monter ronddartelen met kannen doorzichtig-slappe koffie. Dikke pensionada’s zitten gemoedelijk zij aan zij met stoer betatoeëerde motorrijders. ‘Bikers welcome’, staat dan ook op het bord buiten. ‘Bikers not welcome’ heb ik gelukkig nog nooit zien hangen. Één ding hebben alle bezoekers gemeen: ze bestellen enorme borden vol dampend voedsel, gieten daar ketchup over en peuzelen alles nog op ook.

Afbestellen
Wij zijn vooral bezig met áfbestellen. Wel french toast, maar geen slagroom. Wel pancakes maar geen hash browns – een soort vormeloze berg rösti. Wel een gebakken eitje sunny side up maar geen worstjes, geen ham en geen spek. Toast maar beslist geen gravy. Ter contrast van al dat vet is elk bord vrolijk voorzien van een schijfje sinaasappel.

Raar
Als ik zit te genieten van een perfect geroosterde boterham met smeuïg roerei komt de serveerster bezorgd vragen of ik er toch echt geen saus bijwil? Quod non. Rare buitenlanders.
Evenzogoed blijft ze stralen en wenst ons a very nice day.

Dit was deel 1 van de serie Amerikaanse toestanden. Morgen het recept van Hash browns.