Wat doet een mens die heel even dealine-loos is? Opruimen, inderdaad. Het is bovendien voorjaar, dus het mag. De voorraadkast slibt ongewild regelmatig dicht met gekke potjes en lekkere dingetjes die van overal over de hele wereld zijn meegenomen ‘om eens iets mee te doen’. Voor je het weet worden ze naar achteren geduwd door nog veel verdere en vreemdere potjes, en zo kan het gebeuren dat een pak briochedeeg volstrekt onopgemerkt achterin het schap al vier jaar over tijd staat te wezen. Oeps. Maar zoveel kan er niet misgaan met bloem, toch?
Ik besluit het er gewoon op te wagen, living on the edge, temeer daar ik ook al jaren een echte glazen briochevorm in huis heb, ook van zo’n ‘je-weet-maar-nooit-altijd-leuk-om-te-hebben-insla-moment’ in Frankrijk. Maar dat zal je altijd zien, op het pak wordt geadviseerd om het in een ordinaire cakevorm te maken. Grmpf.
Zowaar, de gist wil nog rijzen en zo zit ik toch warempel ineens aan de warme brioche met zelfgemaakte aardbeienjam. Dat ruimt lekker op! Enige minpuntje: ik had ‘m ‘m toch beter kunnen inkwasten met ei(geel) dan met melk, dan gaat ‘ie veel mooier glimmen.
Zelf bakken zonder pak? Probeer mijn recept van briochebloem.
