Ik heb een logé. Al vijf dagen, en hij blijft nog zeker tot zondag. Herman heet hij en hij zit in een licht onwelriekend bakje. Dan heb ik het natuurlijk over Herman het vriendschapsbrood! Ik zou zweren dat ik er al eens over geschreven heb, maar kennelijk toch niet, ik kon het althans niet terugvinden in het archief. Even voor wie nu geen Aha-Erlebnis ervaart: Herman is een lichtgeel kwakje gistdeeg dat een bevriende relatie je cadeau doet, waarna je het 10 dagen moet koesteren volgens een bijgeleverde strikte handleiding die instrueert tot driemaal daags roeren en af en toe (‘Herman heeft honger!’) dingen toevoegen als melk en bloem. Na 10 dagen eindig je meteen forse bak deeg, waarvan je vier delen weggeeft (ja, da’s het idee van vriendschap) en van het laatste deel bak je zelf een fijne cake.

Ik herinner me Herman nog uit een ver, ver puberverleden, en van recentere datum dateren de edities die ik kreeg via mijn buurmeisjes. Kennelijk tiert onze educatieve Herman welig op scholen, maar deze nieuwe versie bereikte mij via een heel ander kanaal: mijn versgepensioneerde moeder. Kennelijk is deze Herman wel van een andere tak, want op het bijgeleverde kopietje heet hij nu Herman de vriendschapsKOEK. Eigenlijk is het brood noch koek, maar een cake. Enfin, wellicht circuleren er ook wel versies die Herman de vriendschapscake heten?

Trouwens best intensief, zo’n logé. Nu roept hij bijvoorbeeld dat hij weer geroerd wil worden. Wordt vervolgd…